Silvio Berlusconi

Dari Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas.

Perdana Menteri Itali
Silvio Berlusconi

Dalam pejabat 27 April 1994 – 17 Januari 1995 11 Jun 2001 — 17 Mei 2006
Timbalan	Giulio Tremonti dan Gianfranco Fini
Didahului oleh	Carlo Azeglio Ciampi Giuliano Amato
Digantikan oleh	Lamberto Dini Romano Prodi

Lahir	29 September 1936 Milan, Itali
Parti politik	Forza Italia
Pasangan	Carla Dall'Oglio (1965) Veronica Lario (1985)

Silvio Berlusconi^? (lahir 29 September 1936) ialah ahli politik, usahawan, dan pemilik media Itali yang merupakan ketua parti politik Forza Italia, suatu gerakan politik sayap tengah-kanan yang ditubuhkan olehnya pada tahun 1993 di Rom. Beliau telah dua kali menyandang jawatan perdana menteri Itali, dengan tempoh yang paling terkini antara tahun 2001 hingga 2006.

Berlusconi ialah pengasas dan pemegang saham utama Fininvest, sebuah perbadanan Itali kedua terbesar (selepas Fiat) yang terlibat dalam perniagaan kewangan dan media, terutamanya tiga buah saluran televisyen nasional. Bersama-sama, ketiga-tiga saluran ini menguasai hampir separuh daripada pasaran televisyen Itali.

Sejak tahun 1986, Berlusconi juga amat dikenali sebagai presiden A.C. Milan, sebuah pasukan bola sepak Itali yang terkenal. Di bawah kepresidenannya, pasukan ini telah memenangi sebilangan piala negara dan antarabangsa. Menurut majalah Forbes, Berlusconi ialah orang yang paling kaya di Itali. Beliau dikatakan seorang yang telah berjaya atas usaha sendiri (sila lihat bahagian), dan aset peribadinya sebanyak ASD$11 bilion pada tahun 2006 menjadikannya sebagai orang yang ke-37 terkaya di dunia ^[1].

Kebangkitan Berlusconi dalam arena politik amat cepat. Beliau dilantik sebagai Perdana Menteri menyusul plihan raya Mac 1994 ketika Forza Italia memperoleh majoriti yang relatif, hanya tiga bulan selepas parti politiknya ditubuhkan secara rasmi. Tanpa berasa segan, beliau membentuk pentadbiran sayap kanan buat pertama kali dalam 34 tahun. Bagaimanapun, kabinetnya gagal selepas tujuh bulan, disebabkan percanggahan pendapat dalaman dalam kerajaan campuran sayap tengah-kanannya. Dalam pilihan raya 1996, Berlusconi bertanding sekali lagi untuk jawatan Perdana Menteri, tetapi ditewaskan oleh Romano Prodi, calon sayap tengah-kiri. Dari 1996 hingga 2001, beliau menjadi ketua pembangkang parlimen. Dalam pilihan raya 2001, Berlusconi sekali lagi bertanding untuk jawatan Perdana Menteri sebagai calon sayap tengah-kanan dan pada kali ini, menewaskan Francesco Rutelli, calon sayap tengah-kiri. Beliau kemudian membentuk kerajaan kedua dan ketiganya yang bersama-sama berlangsung selama lima tahun — tempoh yang paling lama dalam sejarah Republik Itali.

Berlusconi ialah ketua parti campuran sayap tengah-kanan dalam pilihan raya 2006 pada bulan April. Beliau sekali lagi ditewaskan oleh Romano Prodi, calon sayap tengah-kiri, dan pada 17 Mei 2006, diwarisi olehnya secara rasmi.

Dalam bidang ekonomi, Berlusconi menyokong dasar-dasar yang konservatif, seperti penurunan cukai dan pengenaan kekangan yang tidak begitu ketat terhadap syarikat-syarikat dalam usahanya untuk menggalakkan pertumbuhan. Dalam dasar luar negara, beliau amat menyokong Amerika Syarikat, kekadang sehingga menjejaskan hubungan dengan negara-negara Eropah yang lain; khususnya, beliau menyokong George W. Bush dalam Serangan Iraq 2003 yang diketuai oleh Amerika Syarikat, dan menurunkan angkatan bersenjata Itali untuk menyertai "Gabungan yang Rela" (hanya untuk mengawal keamanan selepas serangan). Dalam perkara-perkara dasar sosial, kerajaan Berlusconi telah melaksanakan rancangan yang nyata sekali bersifat sayap kanan: meluluskan undang-undang yang lebih ketat terhadap imigrasi, permanian beradas, dan penggunaan drug.

Walaupun banyak aspek daripada kehidupan dan keperibadian Berlusconi adalah penuh dengan perbalahan, perkara yang mungkin menyebabkan beliau merupakan satu kes yang agak unik dalam politik moden ialah persoalan pemilikan dan pengawalan media. Menurut lawan-lawan Berlusconi, saluran-saluran TV Mediaset (bahagian media Fininvest) telah memainkan peranan yang penting dalam kejayaan politiknya melalui penyiaran propaganda-propaganda terbuka atau "terselidung" dalam waktu berita atau rancangan berorientasikan maklumat yang lain. Sebaliknya, penyokong-penyokong Berlusconi mendakwa bahawa rangkaian-rangkaian itu selalu memeliharakan pendirian politik yang berkecuali. Bagaimanapun, persoalan ini telah merupakan persoalan yang memecahbelahkan sejak Berlusconi menjadi perdana menteri, dengan sayap kiri menuduhnya kerana menyalahgunakan jawatan perdana menterinya untuk menguasai saluran-saluran TV RAI yang merupakan syarikat-syarikat milik orang ramai. Pada praktiknya, lawan-lawan Berlusconi mempertahankan, ini membenarkan Berlusconi untuk menguasai hampir kesemua sumber maklumat TV, manakala sayap kanan menegaskan bahawa saluran-saluran RAI adalah berat sebelah terhadap sayap tengah-kiri. Oleh sebab perkara ini adalah susah untuk mencapai penyelesaian yang objektif disebabkan sifatnya, perdebatan politik di Itali telah menjadi agak merenggangkan kerana petanding-petanding sering kelihatan langsung tidak mempunyai sebarang sumber maklumat berkongsi yang boleh dianggap berkecuali dan boleh dipercayai. Sedangkan Berlusconi telah meletakkan jawatan-jawatan dalam kumpulan komersilnya pada tahun 1994 ketika menyandang jawatan politik, beliau masih merupakan pemegang saham yang terbesar, dan kesemua jawatan utama dipegang oleh keluarganya atau rakan-rakan usaha sama yang rapat.