Душан Цекиќ
Од Википедија, слободна енциклопедија
Душан Цекиќ (28 февруари 1879, Лесковац - 5 јануари 1939, Скопје) е еден од најистакнатите водачи на македонското социјалистичко движење во периодот помеѓу Младотурската револуција од 1908 и 1920-1921. До 1908 година делува во српското работничко движење, а потоа, преселувајќи се во Скопје, работи на организирањето и развојот на македонското социјалистичко движење.
Во 1909 година Цекиќ е еден од основачите на Скопската социјалдемократска организација и нејзин секретар. Заедно со Васил Главинов, Стојан Дивлев и Михаил Цоков, Цекиќ како претставник на социјалдемократските организации од Македонија, во јануари 1910 година во Белград зема учество на Првата балканска социјалдемократска конференција. По обновувањето на Скопската социјалдемократска организација по Балканските војни, во април 1914 е избрано ново раководство, при што Цекиќ е избран за нејзин претседател.
По крајот на Првата светска војна и по формирањето на Кралството СХС, Скопската социјалдемократска организација е обновена на 9 февруари 1919 година, а за претседател е избран Цекиќ. Во април истата година тој е дел од 20-члената делегација од Македонија на Основачкиот конгрес на Комунистичката партија на Југославија. На Конгресот е избран за член на Извршниот одбор на КПЈ. Во 1920 година учествува и на Вториот конгрес на КПЈ и е реизбран во Извршниот одбор. Во 1920 година ја врши и функцијата секретар на Обласниот комитет на КПЈ за Македонија. Како делегат на КПЈ, Цекиќ зема учество и во работата на Третиот конгрес на Комунистичката интернационала.
Во 1920 година, по победата на КПЈ на општинските избори во Скопје, Цекиќ беше избран за претседател на Скопската општина, но таа функција ја вршеше многу кратко време. На изборите за Уставотворното собрание одржани во ноември истата година е избран за пратеник.
Под влијание на зголемената идеолошка униформност на комунистичкото движење, Цекиќ, кој не се согласува со тој тренд на развој, кон крајот на 1921 година е исклучен од КПЈ. Сепак, наскоро повторно е примен во Партијата, иако неговите односи со партиското раководство во Македонија не се без судири поради неговите врски со Сима Марковиќ и Драгиша Љапчевиќ. Во јули 1922 година учествува како делегат на Првата земска конференција на КПЈ во Виена. Таму инклинирал кон фракцијата на Сима Марковиќ и влегол во судир, поради што и пред време ја напушта конференцијата.
Во текот на 1923 година Цекиќ го издава весникот „Работничка зора“, а на парламентарните избори од 18 март 1923 година е кандидиран за пратеник на листата на Независната работничка партија на Југославија, кога е легален облик на дејствување на забранетата КПЈ.
Несогласиците на Цекиќ со партиското раководство се зголемуваат и тој предаден е на партиски суд, кој го исклучен од КПЈ, овој пат за секогаш.
По исклучувањето Целиќ се повлекува од политиката и останатиот дел од животот го поминува во приватност во Скопје.
