Acquisitiefraude
Van Wikipedia
Acquisitiefraude, ook wel advertentiefraude genoemd, is een vorm van fraude waarbij bij men opdrachten voor advertenties werft, terwijl men niet van plan is die advertenties te plaatsen of het medium waarin de advertentie geplaatst wordt nauwelijks verspreid wordt.
Acquisitiefraude wordt gepleeds door malafide advertentiebureaus, uitgeverijen, adviesbureaus of personen, handelend in opdracht van dit soort bedrijven. De slachtoffers zijn organisaties uit het bedrijfsleven, de overheid, of de gesubsidieerde sector.
Een vaak toegepaste methode werkt als volgt:
- Het acquisitiebureau verkrijgt de informatie van de adverteerder van een banner of vermelding op een andere website of een ander tijdschrift.
- Vervolgens benadert men mensen telefonisch, meestal via telemarketing, met de mededeling dat ze op hun site geplaatst staan en of ze dit willen opzeggen. De meeste mensen gaan daarmee akkoord, als ze ongevraagd op een website belanden. Er wordt dan telefonisch meegedeeld, dat de adverteerder deze vermelding ongedaan kan maken door een opzegging via de fax.
- Vervolgens faxt men hun een formulier, maar dit betreft geen opzeggingsformulier, maar een orderbevestiging tot plaatsing op hun website.
- De adverteerder ondertekent dit formulier en faxt het terug, onder de veronderstelling dat hij hiermee de plaatsing op de website ongedaan maakt, met als gevolg dat de adverteerder aan een contract vastzit met het bedrijf waardoor hij was gebeld en dus opgelicht.
Een andere methode is dat een malafide media-exploitant opzettelijk een fout maakt in zijn formulier en dit foutieve exemplaar dan faxt naar een adverteerder. Deze kan dan de fout herstellen door een correctie aan te brengen en vervolgens het formulier ondertekend terug te faxen. Daarna is ook deze adverteerder gebonden aan een contract met de malafide adverteerder.
Het komt ook voor dat de advertentie in een lagere oplage wordt verspreid dan eerder werd meegedeeld aan de adverteerder of dat de advertentie zelfs helemaal niet geplaatst wordt.
Juridisch gezien is echter in een dergelijke situatie lang niet altijd een rechtsgeldige overeenkomst tot stand gekomen. Daarom is het van belang dat iedere organisatie die misleid of gedupeerd is informatie inwint bij de juiste instantie.
In Nederland is het Steunpunt Acquisitiefraude (SAF), een door diverse marktpartijen opgezet landelijk meldpunt voor acquisitiefraude en advertentiefraude, opgericht. Dit steunpunt geeft indien gewenst, en tegen betaling van abonnementsgeld, juridische hulp en adviezen op het gebied van acquisitiefraude. Ook doet deze stichting waar mogelijk (met toestemming van de cliënt) aangifte van advertentiefraude of acquisitiefraude bij de juiste opsporings- en vervolgingsinstanties.
Op een schriftelijke vraag van enkele Tweede Kamerleden antwoordde staatssecretaris Van Gennip van Economische Zaken op 3 maart 2005:
- Op basis van schattingen in 1998 door de Stichting Eerlijk Zaken Doen zou de jaarlijkse schade thans wel eens € 200 miljoen kunnen bedragen. Dat bedrag is een optelsom van veel kleine en enkele grote bedragen. Er is een geval bekend van oplichting met een schade van € 0,8 miljoen en één met een schade van € 0,2 miljoen. Het is echter lastig hierover exacte uitspraken te doen; verschillende bronnen doen hierover verschillende uitspraken.[1]
[bewerk] Externe links
- Steunpunt Acquisitiefraude
- Stichting Fraudeteam
- Het Oplage Instituut
- Brochure Nederlands Uitgevers Verbond over acquisitiefraude (pdf-bestand)
[bewerk] Voetnoten
- ↑ Tweede Kamer der Staten-Generaal, Aanhangsel van de Handelingen, Vergaderjaar 2004–2005, pag. 2220. (Op te vragen via Officiële publicaties)
