Adriaan Kortlandt
Van Wikipedia
Prof. Dr. Adriaan Kortlandt (1918) is een Nederlands etholoog.
Hij is bekend vanwege zijn termen "overspronggedraging" en "hierarchie van instincten". Zijn aalscholveronderzoek resulteerde in nieuwe inzichten in instinctgedrag. In de pioniersperiode van het onderzoek naar diergedrag heeft Adriaan Kortlandt, naast Tinbergen en Baerends, een prominente rol gespeeld. Zijn experimenten met chimpansees en een opgezette panter in Afrika hebben hem vooral in de VS bekendheid gebracht.
[bewerk] Onderzoek naar aalscholvergedrag
Als schooljongen observeerde hij al het instinctieve gedrag van aalscholvers. Later bleken zijn zeer nauwkeurige, vernieuwende observatiemethoden verrassend effectief. Zijn bevindingen resulteerden in nieuwe perspectieven voor de medische psychologie en de kinderpsychologie. Dat gaf aanleiding tot een ernstig wetenschappelijk meningsverschil met Prof. N. Tinbergen in Leiden en Prof. G.P. Baerends in Groningen, omdat zij de ethologie (de studie van diergedrag) zuiver biologisch-wetenschappelijk wilden beoefenen, met uitsluiting van de menselijke toepassing. Kortlandt beschouwde dat als een anti-darwinistische en anti-maatschappelijke instelling.
[bewerk] Overstap naar apengedrag
Het meningsverschil noodzaakte hem om over te schakelen op onderzoek naar het gedrag van apen in Afrika. "Mijn proeven waarbij chimpansees met zware stokken 'losknuppelden' op een opgezette panter met elektronisch bewegende kop, lieten me nadenken over de verdediging van de eerste mensen of aapmensen tegen grote roofdieren, toen deze oermensen nog geen speren hadden uitgevonden." Ook ging Kortlandt met een zelfgemaakt 'namaakoermensje' (een pop met een autoruitenwisser-motor in de borst en met vier armen waaraan doorntakken waren bevestigd) naar George Adamson, bekend van de leeuwin Elsa en andere handmakke leeuwen in het wild. Bij experimenten bleek het kamelenvlees veilig tussen de benen van het oermensje; een familie van drie leeuwen werd verjaagd door nu en dan maar even op de elektrische knop te drukken. De zwaaiende doorntakken bleken afdoende bescherming te geven. "Het probleem waar ook Darwin al over had gepiekerd, hoe de oermens zich had kunnen verdedigen tegen wilde dieren, was dus nu opgelost", volgens Adriaan Kortlandt.
Als laatste nog actieve etholoog uit de pionierswereld, is zijn doel sinds de jaren dertig van de vorige eeuw, het doorbreken van de blinde muur tussen de ethologie en de menselijke psychowetenschappen.
[bewerk] Biografie
Kortlandt heeft in de afgelopen jaren zijn autobiografie geschreven. Het eerste deel van deze biografie beschrijft zijn leven als onderzoeker, tegen de achtergrond van de pioniersperiode van het onderzoek naar diergedrag. Het hoe en waarom van de tegenwerking die deze belangrijke onderzoeker en wetenschapper door de jaren heen heeft ondervonden, wordt in deze biografie verwoord. Zijn persoonlijk contact en briefwisselingen met Niko Tinbergen geven een nieuw perspectief op de historie van de ontwikkeling van de hedendaagse dierpsychologie.
Kortlandt presenteerde in 2004 het eerste deel van zijn autobiografie. In zijn boek komt ook de "oversprong" aan de orde, een begrip in de biologie dat de toen nog jonge bioloog in zijn conversaties met de heer Portielje (destijds Inspecteur der levende have in Artis) op een bankje aan de oevers van de aalscholvervijver in Artis voor het eerst heeft gebruikt. Het beroemde bankje in Artis heet nu dan ook het "oversprongbankje". De oversprongtheorie wordt kort belicht op het bijbehorend informatiebordje.