Afrikanernationalisme

Van Wikipedia

Afrikanernationalisme ontstond nadat de Kaapkolonie overging van Nederlands gezag naar Brits gezag. Het is de voorliefde voor de blanke inwoners in Zuid-Afrika van Nederlandse afkomst (in mindere mate ook Duits, Waals en Frans). De Afrikaners, destijds gewoon "verwilderde" Nederlanders of Boeren trokken massaal naar de binnenlanden van Zuid-Afrika, dit noemt men de Grote Trek. Dit wordt vaak gezien als het begin van het Afrikanernationalisme.

Inhoud 1 Ontstaan na verlies van Kaapkolonie 2 Vrijheidsoorlogen 3 Ontstaan van Zuid-Afrika 4 Afrikaans naast Nederlands 5 Apartheidsjaren 6 Einde van Apartheid 7 Vandaag de dag

[bewerk] Ontstaan na verlies van Kaapkolonie

In de Grote Trek verlaten de Boeren de Kaapkolonie die inmiddels in Britse handen is overgegaan. Ze zijn het niet eens met de Britse kolonisatie en willen hun eigen cultuur en hun eigen Nederlandse taal behouden. Ze trekken daarom massaal door de Karoo en de Drakensbergen naar het noorden met ossewagens.

De Afrikaners stichten hier hun eigen "Boerenrepublieken" en behouden hierbij hun eigen cultuur en de ambtelijke taal is er het Nederlands. Ook speelt het geloof (ook vandaag de dag) nog een belangrijke rol, de Boeren waren Nederduits gereformeerd en het enige bezit was vaak de bijbel.

Vlag van Transvaal Zuid-Afrikaansche Republiek	Vlag van Oranje Vrijstaat Oranje Vrijstaat	Vlag van Republiek Natalia Natalia	Vlag van Voortrekkers Voortrekkers

[bewerk] Vrijheidsoorlogen

Afrikaanderwijk

Gemeente	Rotterdam
Stadsdeel	Feijenoord
District	{{{district}}}
Coördinaten	{{{coordinaten}}}
Coördinaten
Oppervlakte
- Land	{{{opp land}}} km²
- Water	{{{opp water}}} km²
Inwoners
Dichtheid
Postcode	{{{postcode}}}
Website

De Britten wilden hun gezag steeds meer uitbreidden en zaten de Boeren op de hielen, die soms ook al in conflict kwamen met onder andere de Zoeloes die nu op hun nieuwe land woonden. De Britten annexeerden één voor één de Boerenrepublieken en kwam in een heftige oorlog met de Transvaal (Zuid-Afrikaansche Republiek) onder leiding van Oom Paul (president Paul Kruger). Een paar jaar later komt er de Tweede Vrijheidsoorlog waar nu ook de Oranje Vrijstaat, één van de twee succesvollere Boerenstaten. De generaals De Wet, Hertzog, Botha, De la Rey, Kemp, Beyers en Smuts waren heldhaftige strijders die de Britten een heftig onder handen namen, ondanks de Britse overwinning zijn er veel Britse soldaten gesneuveld.

Ook in Nederland en Vlaanderen was er een grote steun voor de Nederlandstaligen aan de andere kant van de wereld. De "pioniers" wisten een groot imperiaal beroepsleger tot staan te brengen en waren in de ogen van de Nederlanders helden. In veel plaatsen is dan ook een Krugerstraat aanwezig of een Afrikanerwijk of iets anders wat met de Boerenoorlog te maken heeft. De Boeren wisten het echter niet te winnen van het Britse leger en voelden zich vernederd. Het nationalisme bloeide echter nog steeds. Maar de oorlog werd de sommige Afrikaners psychisch teveel, er waren veel vrouwen en kinderen verloren in concentratiekampen en boerenhoeves werden masaal in brand gestoken. En ook de Bittereinders gaven het langzaam op.

[bewerk] Ontstaan van Zuid-Afrika

De echte Britse imperialisten wilden het Nederlands uitroeien en de Afrikaners zou weinig mogelijk rechten geven. De Afrikaners streefden weer naar een situatie waar zij het zelf voor het zeggen hadden en waar ze niet in het Engels werden bediend. In 1914 werd de Nasionale Party opgericht. Er kwam echter een scheur tussen de Boerenleiders, omdat enkele samen met de Britten wilden werken en anderen liever helemaal zelfstandig wilden zijn. Ook moesten de Boeren in 1914 meevechten met het Britse leger tegen de Duitse kolonisators in Zuidwest-Afrika, hetgeen hun tegenstond omdat zij de Duitsers als een een broederlijk volk zagen.

[bewerk] Afrikaans naast Nederlands

Hoewel het Afrikaans en het Nederlands vrijwel als synoniemen werd beschouwd. En er vaker over Kaap-Hollands of Afrikaan-Nederlands werd gesproken scheidde Afrikaans zich af van het Europees Nederlands. De spelling werd aangenomen van Kollewijn, een vorm van "schrijf hoe je praat"-spelling die in Nederland, België of in Nederlandse koloniën niet werd aangenomen. De Genootskap van Regte Afrikaners zorgde voor de stand van Afrikaans als cultuurtaal naast het Nederlands. Tot 1961 was het Nederlands samen met Afrikaans de officiële taal. Het Afrikaans wordt als sleutel gezien van de Afrikanercultuur en trots. Iets wat de Afrikaners onderscheid van anderen.

[bewerk] Apartheidsjaren

In het Apartheidsregime hadden de blanken het voor het zeggen in het nieuwe Zuid-Afrika, zowel de voormalige Nederlandse en voormalig Britse kolonisten werkte samen in het land en beide talen waren officieel. De zwarte bevolking en de Kleurlingen werden erg gediscrimineerd en hadden geen stemrecht en moesten alles apart doen van de andere rassen. De staatpresidenten van Zuid-Afrika waren vooral Afrikaners en het zag er naar uit dat de Afrikaners hun weg goed hadden gevonden in het land. Ze hadden het weer voor het zeggen en waren in grote lijnen tevreden, net zoals de mensen van Britse komaf.

[bewerk] Einde van Apartheid

Onder leiding van de Afrikaner president Frederik Willem de Klerk werd de apartheid afgeschaft. In die tijd werd de zeggeschap van de Zwarten steeds groter en groter en komen er zwarte presidenten, o.a. Nelson Mandela. De zeggenschap van de Afrikaners werd echter steeds kleiner en kleiner ten voordele van de zwarte bevolking. De Afrikanergezinde Zuid-Afrikaanse vlag werd vervangen door een vlag waar nu ook de zwarte bevolking in werd vertegenwoordigd.

[bewerk] Vandaag de dag

Vandaag de dag voelen de meeste Afrikaners zich niet prettig in Zuid-Afrika, vele blanken emigreerden naar het buitenland, waardoor er nu Afrikanergemeenschappen zijn in o.a. Canada, Engeland en Australië. Nu de zwarte inhemeense bevolking de macht heeft voelen de blanken zich deze keer gediscrimineerd. Het Afrikaans wordt (tegenwoordig minder) als taal van de Apartheid gezien en de Afrikaanse plaatsnamen worden steeds meer vervangen door namen in Zuid-Afrikaanse talen. Ook de hoofdstad Pretoria werd onder hande genomen en wordt door de zwarte bevolking vaak Tswane genoemd. Dat terwijl Pretoria door de Afrikaners is gesticht en er veel Afrikaners wonen. De naamsverandering wordt tegengegaan met leuzen als "Hak Hak, Tswane is kak" of "Pretoria bly Pretoria"!!!!

Organisaties worden ook steeds meer opgericht voor het behoud van het Afrikaans en de Afrikanerculuur. Er gaan plannen rond voor een onafhankelijke Volkstaat, een land uitsluitend voor Afrikaners. Ook ligt er een dorpje in de Kaap waar alleen Afrikaners mogen wonen, het dorpje Orania heeft eigen normen en waarden en eigen betaalmiddel.