Asfalt

Van Wikipedia

Aanleg van een asfaltwegdek

Gilsoniet mijnbouw. Gilsoniet is een natuurlijke vorm van asfalt

Asfalt is een mengsel van steen, zand, lucht en vulstof dat met bitumen bij elkaar wordt gehouden. Bitumen is een visceuse vloeistof die van nature voorkomt in ruwe aardolie. Na fractionele distillatie kan het gescheiden worden van andere bestanddelen van de aardolie zoals nafta, benzine of diesel en blijft als zwaarste bestanddeel achter. Bitumen heeft de bijzondere eigenschappen dat het goed hecht en bij verwarmen dun vloeibaar is. Als het asfalt warm is kan het gemakkelijk in een vlakke stevige laag worden aangebracht. Na afkoeling is het hard.

Men moet bitumen niet verwarren met teer, een kunstmatig product verkregen via 'destructieve distillatie' van steenkool. Deze materialen classificeert men beide als materialen die oplosbaar zijn in koolstofdisulfide.

Van nature komt asfalt voor in asfaltmeren (zoals op Trinidad) en steenasfalt. Dit laatste is een mengsel van zand, leem en asfalt.

Asfalt wordt al lang gebruikt. De Mesopotamiërs maakten er baden waterdicht mee, de Feniciërs hun schepen, en de Egyptenaren legden asfaltblokken langs de Nijl om erosie te voorkomen. In 625 v. Chr. vinden we het eerste beschreven gebruik van asfalt als wegdek in Babylon. Ook de Grieken waren bekend met asfalt. Het woord is dan ook afkomstig van het Griekse ασφαλτος, dat "zeker" betekent. Ook de Romeinen gebruikten het als afdichtmateriaal, zowel voor hun baden en waterreservoirs als voor hun aquaducten.

Vanaf de 20^e eeuw wordt asfalt vooral gebruikt in asfaltbeton, dat als wegdek moet dienen.

[bewerk] Soorten asfalt

Voor de wegenbouw worden verschillende soorten asfalt gebruikt:

Ouderwets asfalt is goedkoop maar geeft veel herrie en opspattend regenwater (levensduur: gemiddeld 17 jaar, afhankelijk van onder andere gebruiksintensiteit en klimatologische omstandigheden).
Zeer open asfaltbeton (zoab) heeft een goede geluiddemping (met 3 dB(A)), laat geen regenwater op de weg achter, maar is glad bij ijzel. Zoab is tot 40% duurder dan gewoon asfalt (levensduur: gemiddeld 10 jaar).
LEAB (Laag Energie Asfalt Beton) is asfalt geproduceerd bij een temperatuur van 95°C. De eigenschappen van LEAB zijn gelijk aan die van normaal asfalt
Fluisterasfalt (dubbellaags zoab) heeft een nog betere geluiddemping dan zoab (met 5 à 6 dB(A)) en is beter geschikt voor in de stad maar erg duur (60% duurder dan gewoon zoab) (levensduur: gemiddeld 7 jaar).
Asfalt met een dunne deklaag heeft een dunne, aan dubbellaags zoab identieke bovenlaag, is relatief goedkoop en zelfs stiller dan dubbellaags ZOAB (levensduur: gemiddeld 12 jaar).
Steenmastiek geeft geen spoorvorming en enige geluidsreductie. Het wordt veel toegepast in België en Duitsland (levensduur: gemiddeld 20 jaar).
mastiek is een dunne laag asfalt, vermengd met fijn grind met als dakbedekking
Rollpave is een (nog experimentele) nieuwe vorm op- en afrolbaar asfalt dat geprefabriceerd op rollen wordt aangevoerd.

Asfalt is tegenwoordig in bijna alle kleuren van de regenboog verkrijgbaar zo kennen we rood asfalt voor fietspaden groen voor een speelveld en zo zijn er meerdere toepassingen te bedenken voor gekleurd asfalt

[bewerk] "Asfalt" als fundering

Naast het feit dat asfalt als wegverharding wordt gebruikt, wordt het puin van een verwijderde asfaltlaag ook als funderingsmateriaal (brac) gebruikt. Onderscheiden worden (T)Agrac, Agrec en Agrem.