Berthieriet
Van Wikipedia
| Berthieriet | |
|---|---|
| Mineraal | |
| Chemische formule | Fe2+Sb2S4 |
| Kristalstelsel | Orthorhombisch |
| Kleur | Donker staalgrijs, donker bruingrijs |
| Streepkleur | Bruingrijs |
| Hardheid | 2 tot 2,5 |
| Gemiddelde dichtheid | 4,3 kg/dm3 |
| Glans | Metallisch |
| Opaciteit | Opaak |
| Breuk | Oneffen |
| Splijting | Goed [010] |
| Kristaloptiek | |
| Brekingsindices | Opaak |
| Dubbelbreking | Geen, opaak |
| Overige eigenschappen | |
| Bijzondere kenmerken | Sterk anisotroop onder opvallend licht; grijs- tot crèmekleurig |
Het mineraal berthieriet is een ijzer-antimoon-sulfide met als chemische formule FeSb2S4. Het wordt vaak verward met stibniet.
[bewerk] Eigenschappen
Het donkerbruingrijze mineraal is opaak en heeft een grijsbruine streepkleur. Het kristalstelsel is orthorhombisch en berthieriet heeft een goede splijting volgens het kristalvlak [010]. De gemiddelde dichtheid is 4,3 en de hardheid is 2 tot 2,5. Berthieriet is niet radioactief.
[bewerk] Naamgeving
Het mineraal werd genoemd naar de Franse scheikundige Pierre Berthier (1782 - 1861).
[bewerk] Voorkomen
Berthieriet komt vooral voor in hydrothermale antimoonaders, onder andere in Frankrijk. De typelocatie bevindt zich dan ook in dat land, nabij Pontgibaud in de Puy-de-Dôme.
