Coma (geneeskunde)
Van Wikipedia
Een coma is in de geneeskunde een staat van diepe bewusteloosheid, als gevolg van onder andere vergiftiging (door drugs, alcohol of giffen), stofwisselingsproblemen (hypoglykemie, hyperglykemie, keto-acidose, enzovoort), ziekten van het centraal zenuwstelsel, CVA (beroerte/hersenbloeding), hoofdletsel (hersenschudding), hartinfarct, hypothermie en zuurstoftekort. De stofwisselingsproblemen zijn de meest voorkomende oorzaak van coma.
Een tijdelijk coma wordt soms kunstmatig opgewekt (met medicijnen) om zwelling van de hersenen tegen te gaan.
Inhoud |
[bewerk] Onderscheid met andere aandoeningen
Coma is geen slaap: een slapend persoon kan wakker gemaakt worden, een comapatiënt reageert in meer of mindere mate van de diepte van de coma, op prikkels.
Coma is niet hetzelfde als hersendood, waarbij de hersenactiviteit compleet gestopt is. Een hersendode patiënt ademt helemaal niet meer uit zichzelf. Bovendien kan een comapatiënt ontwaken, bij hersendood is dit onmogelijk.
[bewerk] Ontwaken uit een coma
Het resultaat van een coma is afhankelijk van de oorzaak en de plek (in de hersenen), hevigheid en neurologische schade. Het resultaat kan dan ook variëren van volledig herstel tot de dood. Patiënten kunnen ontwaken uit een coma met een combinatie van lichamelijke, intellectuele en psychische problemen. Herstel ontwikkelt zich vaak geleidelijk, waarbij patiënten steeds meer reageren op hun omgeving. Sommige patiënten komen niet verder dan primair reageren, maar velen zullen uiteindelijk een volledig bewustzijn herstellen.
Een coma duurt zelden langer dan twee tot vier weken. Het vervolgtraject kan jaren duren. De meest voorkomende doodsoorzaak van comapatiënten is een infectie zoals longontsteking.
[bewerk] Misvattingen over coma
In TV-series, stripverhalen (bv. Rik Ringers) en lectuur (van bv. Karl May) wordt soms een verkeerde indruk gegeven van verloop en gevolgen van coma. De betrokkene komt er meestal beter vanaf dan in werkelijkheid het geval zou zijn: de overlijdenskans is veel kleiner, blijvende schade is er vrijwel nooit, en men is vrij snel weer in staat op de oude voet door te leven met hooguit wat tijdelijk geheugenverlies. De werkelijkheid is minder rooskleurig. [1]
[bewerk] Glasgow Coma Scale
De Glasgow Coma Scale wordt gebruikt om de zwaarte van het coma aan te duiden. Er zijn drie componenten waarop de patiënt beoordeeld wordt: Eye opening response (reactie door opening van de ogen), Verbal response (spraak) en Motor response (motorische reactie).
- E1 = geen; E2 = bij pijn; E3 = bij aanspreken; E4 = uit zichzelf
- V1 = geen; V2 = onsamenhangend; V3 = ongerelateerd; V4 = verward; V5 = samenhangend
- M1 = Niet bij pijn; M2 = strekken bij pijn; M3 = buigen bij pijn; M4 = terugtrekken bij pijn; M5 = doelbewust bewegen; M6 = op commando.
Een score van E4V5M6 zou de normale toestand zijn, een score van E1V1M1 betekent het volledig ontbreken van reactie ofwel hersendood.
[bewerk] Zie ook
Zie ook: Coma vigil
[bewerk] Noten
- ↑ David Casarett et al. (2005) 'Epidemiology and prognosis of coma in daytime television drama's', British Medical Journal, 24 december 2005
| Bronnen en referenties: |
|
