Douglas DC-5
Van Wikipedia
De Douglas DC-5, de minst bekende van de DC-reeks, was een tweemotorig propellervliegtuig voor 16 passagiers, bedoeld voor kortere routes dan de DC-3 en DC-4. In tegenstelling tot de andere toestellen in de DC-reeks was de DC-5 een hoogdekker. Veel luchtvaartmaatschappijen annuleerden hun bestellingen tegen de tijd dat het toestel in gebruik zou worden genomen in 1940, vanwege het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Douglas was toen al aan het overstappen op militaire productie.
Als gevolg daarvan zijn slechts vijf exemplaren van de DC-5 gebouwd voor de burgerluchtvaart, waarvan één prototype. Ironisch genoeg werd het prototype (voorzien van slechts 8 stoelen) het persoonlijke vliegtuig van William E. Boeing; zijn bedrijf was al helemaal omgeschakeld naar militaire productie. Het werd later omgebouwd voor militair gebruik. De andere vier vliegtuigen werden verkocht aan de KLM en gebruikt door haar koloniale maatschappijen. Twee ervan werden later gebruikt in Australië, en in 1948 werd de laatst overgebleven DC-5 klaarblijkelijk naar Israël gesmokkeld voor mogelijk militair gebruik. De vliegtuigen in dienst van de Amerikaanse strijdkrachten werden C-110 genoemd.
Er was ook een versie voor de Amerikaanse marine, genaamd de R3D. Daarvan zijn er slechts zeven gemaakt.
[bewerk] Militaire gebruikers
- Verenigde Staten
- US Army Air Force
- US Navy
|
|
|---|
| Propellervliegtuigen: Dolphin | DC-1 | DC-2 | DC-3 | DC-4 | DC-5 | DC-6 | DC-7 |
| Straalvliegtuigen: DC-8 | DC-9 | DC-10 | MD-11 | MD-80 | MD-90 | MD-95 |
| Niet gerealiseerde vliegtuigen: MD-94X | MD-12 |
