Filip Dewinter

Van Wikipedia

Filip Dewinter (officiële schrijfwijze: Philip Dewinter) (Brugge, 11 september 1962) is een Vlaams politicus. Hij is vooral bekend geworden als partijvoorman van het Vlaams Blok (sinds 14 november 2004 Vlaams Belang genaamd).

Filip Dewinter is getrouwd met Lutgarde en vader van drie dochters: Karolien, An-Sofie en Veroniek.

Tijdens zijn scholierentijd aan het Sint-Franciscus-Xaveriusinstituut te Brugge was hij al politiek actief. Hij richtte er in 1978 als zestienjarige de Vlaamse Scholieren Actie Groep op, die later uitgroeide tot het Nationalistisch JongStudentenVerbond (NJSV). Datzelfde jaar nog was hij ook kortstondig lid van de Vlaamse Volkspartij. In september 1982 verhuisde hij naar Antwerpen om er politieke en sociale wetenschappen (=Pol&Soc) te kunnen gaan studeren aan de Universitaire Faculteiten Sint-Ignatius Antwerpen en werd er lid van de NSV. In 1983 sloot hij zich aan bij het toenmalige Vlaams Blok. Twee jaar later verliet hij de universiteit en ging journalistiek studeren aan de Erasmushogeschool.

Tijdens zijn studententijd was hij dus actief in het Vlaams Blok, en maakte al vlug carrière binnen de partij zelf. Na enkele jaren als journalist gewerkt te hebben, werd hij in 1992 fractievoorzitter in het Vlaams Parlement, wat hij nu nog altijd is bij het Vlaams Belang.

[bewerk] Opleidingen

Secundair onderwijs economische opleiding, Sint-Franciscus-Xaveriusinstituut, Brugge (1982)
1ste kandidatuur politieke en sociale wetenschappen, UFSIA (1983)
NUHO journalistiek, Hogere Handelsschool Erasmus (1985)

[bewerk] Politieke loopbaan

Voorzitter Vlaams Blok Jongeren (1987-1989)
Partijbestuurslid Vlaams Blok (1987-2004) en Vlaams Belang (2004-...)
Gemeenteraadslid Antwerpen (1995-...)
Provincieraadslid (1985-1987)
Volksvertegenwoordiger (1985-1987)
Lid Vlaamse Raad (1988-1995)
Vlaams Volksvertegenwoordiger (1995-...)
Fractievoorzitter Vlaams Blok (1992-2004) en Vlaams Belang (2004-...)
Lid uitgebreid bureau Vlaams Parlement (1992-...)

[bewerk] Commissies

Reglement en samenwerking
Binnenlandse aangelegenheden, huisvesting en stedelijk beleid

[bewerk] Boeken

Eigen volk eerst, Uitgeverij TYR, 1989.
Weg met ons? - Antwoord aan Paula D'Hondt, Uitgeverij TYR, 1991.
Een tegen Allen - Opkomst van het Vlaams Blok, Uitgeverij TYR, 1993.
Immigratie: De tijdbom tikt, Uitgeverij TYR, 1996.
Baas in eigen land - Over identiteit, culturele eigenheid en nationaliteit, Uitgeverij Egmont, 2000.
Zerotolerantie tegen criminaliteit - Over de aanpak van de misdaad, Uitgeverij Egmont, 2004.
Antwerpen Troef, Uitgeverij Egmont, 2006.
Zeggen wat u denkt!', Uitgeverij Egmont, 2007.

[bewerk] Enkele opmerkelijke uitspraken

"Mensenrechten zijn valse schijnwaarden."

"Het Vlaams Blok kiest voor het eigen volk eerst. En ja, het Vlaams Blok kiest voor een Vlaams Vlaanderen. En ja, het Vlaams Blok kiest voor een blank Europa!" (Vlaams Blok-meeting, 1991)

"Mijn grote voorbeelden zijn mensen als August Borms, Cyriel Verschaeve en Irma Laplasse." (debat UFSIA, 1992, tevens in het VB-partijblad van december 1992. De genoemde drie personen waren allen na de Tweede Wereldoorlog in België ter dood veroordeeld wegens collaboratie.)

"Het ‘werk voor eigen volk eerst’-principe moet in Antwerpen meer dan ooit de leidraad vormen van het stedelijk werkgelegenheidsbeleid." (Werk in eigen stad, 1 mei 2005)

"Wie een hoofddoek draagt, tekent hiermee zijn terugkeercontract."

"Ik geloof niet in een gematigde islam. Zo doen ze zich een bepaalde tijd voor, maar dat is schone schijn. Ze creëren een rookgordijn om ons te misleiden."

"Ze [= de vreemdelingen] wentelen zich in zelfbeklag. Ze worden opstandig, veroorzaken overlast en vertonen crimineel gedrag. Multiculturaliteit heeft bij ons geleid tot multicriminaliteit." (Metro, 16 juni 2005)

"Staf de Clercq is een van de historische leiders van de Vlaamse Nationale Beweging. Onze partij, het Vlaams Belang, is hier de opvolger van. Het heeft geen zin om dat te ontkennen. Hoewel ik me realiseer dat dit voor Joodse lezers moeilijk te begrijpen valt, dachten de meeste collaborateurs dat zij een onafhankelijk Vlaanderen konden realiseren door met de Duitsers samen te werken. De meesten zouden zich nu vermoedelijk schamen voor wat zij mede hebben aangericht. Het enige wat ik vandaag de dag kan doen, is begrip tonen voor het lijden van het Joodse volk." (Ha'aretz, 31 augustus 2005. Staf de Clercq was een collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog, die fel antisemitisch was getuige zijn uitspraak: "Er is maar één oplossing: zuivering van ons gehele volkslichaam, totale en volledige uitschakeling van de Jood uit het gezonde volkslichaam.")

Op de veiligheidsmeeting van de partij in april 2006 verklaarde hij: "Wij hebben er genoeg van om als autochtoon opgejaagd wild te fungeren. In plaats van als angsthazen door het leven te gaan, kunnen wij maar beter boswachter worden."

Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen op 8 oktober 2006 verklaarde hij: "Janssens is een kannibaal die zijn eigen troepen van de meerderheid opeet." En: "Borgerhout is het eerste district waar het vreemdelingenlegioen toeslaat."

[bewerk] Omstreden daden

In maart 1990 betuigde hij in een opiniestuk in Le Soir zijn steun aan de pas als Europarlementariër verkozen Jean-Marie Le Pen, die volgens hem het slachtoffer was van een haatcampagne.