Frans den Hollander
Van Wikipedia
Franciscus Quirien (Frans) den Hollander (Goes, 31 mei 1893 - Maarn, 18 augustus 1982) was president van de Nederlandse Spoorwegen van 1947 tot 1958.
Frans den Hollander studeerde aan de rijks-HBS in Goes en de Technische Universiteit Delft, waar hij in 1916 afstudeerde als werktuigbouwkundig ingenieur. Daarna begon hij een langdurige carrière bij de spoorwegen, van 1918 tot 1938 in Nederlands-Indië.
Terug in Nederland kreeg hij, met het oog op de naderende oorlog, de leiding over het Staatsbedrijf der Artillerie-inrichtingen in Hembrug. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wilde Den Hollander geen wapens produceren voor de Duitse bezetter, en schakelde over op de fabricage van landbouwwerktuigen. In 1943 werd hij uit zijn functie ontheven. De Nederlandse regering in Londen nomineerde hem voor de leiding van de Nederlandse Spoorwegen na de bevrijding. In het laatste oorlogsjaar was Den Hollander zeer actief voor het Nationaal Steunfonds, de financier van het verzet.
In 1946 werd Den Hollander plaatsvervangend president-directeur van de NS; in 1947 president-directeur. Hij stimuleerde de elektrificatie van het spoorwegnet, en de internationale luxetrein TEE (Trans Europ Express). Hij was bij het NS-personeel bijzonder geliefd, en buiten het bedrijf een "bekende Nederlander": zo verzorgde hij radiopraatjes over het spoorwegbedrijf.
