Friezenkerk
Van Wikipedia
De Friezenkerk (Italiaans:Ss. Michele e Magno) in Rome is in 1141 gebouwd tegen een van de Romeinse heuvels, de Janiculus, die grenst aan het Sint Pietersplein. Dankzij haar ligging is zij bewaard gebleven toen in de 16e eeuw alle gebouwen die onder aan de heuvel stonden werden gesloopt voor de bouw van de Sint Pieter. Op grond van haar unieke geschiedkundige waarde is de kerk in 1990 door UNESCO, toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst.
Waar nu de Kerk van de Friezen staat, woonde twaalfhonderd jaar geleden de Friese kolonie. Ieder die vanuit onze streken naar Rome kwam streek daar neer. Er werd een muur omheen gebouwd en sindsdien was er in Rome: de schola van de Friezen. Ook andere volkeren hadden een dergelijke wijk.
Van het oude originele kerkje dat bij die kleine nederzetting hoorde is nog niets teruggevonden. Het moet verwoest zijn door oorlogsgeweld. Het is bekend het er was en dat het een patroon had: Michael, de aartsengel die Rome ooit van de pest heeft bevrijd. Later kreeg het er een tweede patroon bij: Sint Magnus, een heilige bisschop die bij toeval hier, vijfhonderd jaar na zijn dood, terecht kwam. Al te ijverige Friezen hadden namelijk zijn relieken mee naar het hoge noorden willen nemen, maar dat is toen tegengehouden en de relieken bleven in Rome, in de kerk die vanaf toen een dubbele naam kreeg; kerk van Michael en Magnus. In 1141 is de nieuwe kerk gebouwd: groter en mooier dan de eerste kerk geweest moet zijn. Het was een Romaans bouwwerk, met oude zuilen, en een fraaie klokkentoren. Die klokkentoren is nog steeds te bewonderen, maar de kerk ziet er nu heel wat anders uit dan toen hij gebouwd werd. In de achttiende en negentiende eeuw werd het interieur zo ingrijpend gewijzigd, dat alleen kleine details die ouderdom nog verraden.
