Il Gesù
Van Wikipedia
 |
|
|
De Santissimo Nome di Gesù (kortweg Il Gesù of Gesù) is een kerk in Rome. De naam van deze kerk betekent De meest heilige naam van Jezus. De kerk is eind 16e eeuw in opdracht van kardinaal Alessandro Farnese gebouwd door Vignola en Della Porta die in 1568 begonnen. Van Farnese werd gezegd dat hij de drie schoonste zaken in Rome bezat: het Palazzo Farnese, zijn dochter en de Gesù. De Gesù is sinds haar inwijding in 1584 de belangrijkste kerk van de Orde der Jezuïeten.
De Gesù bevat illusionaire plafondschildering van de hand van Giovan Battista Gaulli (Il Baciccia, Genua 1639-1709). In het linker transept ligt Ignatius van Loyola (Inigo do Loyola) begraven onder een altaar van lapis lazuli (Andrea Pozzo, 1696-1700). In de kapel staat een mooie urn met daarin de resten van de heilige Ignatius van Loyola. Ook staat er een altaar met daarop het beeld van de heilige, gemaakt van marmer en zilver. De wereldbol die het monument bekroont zou de grootste steen van de wereld zijn. Via de sacristie zijn de vertrekken (camere) van Ignatius te bereiken. De kleine kapellen (capellette) zijn een uitbouw van het huis dat hij in 1543 heeft aangelegd naast de Santa Maria della Strada. Hier heeft hij zelf vanaf 1544 samen met zijn medebroeders die de Compagnia di Gesù vormden, geleefd tot aan zijn dood op 31 juli 1556.
De eerste Jezuïetenkerk in Rome was de Santa Maria della Strada, die al snel te klein werd. Daarom besloot men tot de bouw van Il Gesù. Michelangelo begon met het ontwerpen van deze kerk in een nieuwe bouwstijl, maar hij overleed voordat hij hiermee klaar was. Daarop ging Giacomo Barozzi da Vignola (1507-1573) ermee verder. Hij was ook degene die begon met de feitelijke bouw.
Vignola gaf de gangpaden een nieuwe vorm door een reeks kapelopeningen die uitkwamen op het middelpunt van de kerk, waar het hoogaltaar is. De kerk heeft de vorm van een kruis en op de kruising is een koepel geplaatst. Er zijn fresco’s te zien die personen uit het Oude Testament uitbeelden.
Voor de voorgevel van de kerk koos men voor het ontwerp van Giacomo Della Porta (circa 1540-1602). Dat model was erg plechtig en sober. De bovenkant van het centrale deel van de façade bestaat uit een driehoek. Het vormde de overgang tussen de stijl van de renaissance en die van de barok. Lange tijd heeft men deze stijl de 'Jezuïetenstijl' genoemd. De bouw van de kerk werd afgerond in 1584.
De Gesù werd het model voor kerken gebouwd tijdens de contrareformatie en de barok. In het begin waren de decoraties eenvoudig en vroom. Maar in de tweede helft van de 17e eeuw besloten de Jezuïeten om kunst te gebruiken om de triomfen van de Kerk en de Orde te illustreren, en werd de kerk omgebouwd in de barokstijl. Het plafond werd beschilderd door Bacciccia in 1672-1685 met zijn fresco “Triomf van de Naam van Jezus”.
De kerstkribbe in de Gesù wordt beschouwd als een van de mooiste in Rome.
Op de hoek van deze kerk waait het trouwens vrijwel altijd. De verklaring hiervoor is een legende. De duivel en de wind waren namelijk eens op stap en toen ze bij de kerk aankwamen, ging de duivel naar binnen om een debat aan te gaan met de Jezuïeten. De wind zou wel op hem wachten en dat doet hij nu nog steeds!
