Fumimaro Konoe
Van Wikipedia
Prins Fumimaro Konoe ook wel geschreven als Konoye (近衛 文麿 Konoe Fumimaro; Tokio, 12 oktober 1891 - Tokio, 16 december 1945) was een Japans staatsman in de jaren dertig en begin jaren veertig. Hij was de neef van keizer Hirohito van Japan. In april 1937 werd hij minister-president en vormde zijn eerste kabinet. In juni van dat jaar droeg hij mede de verantwoordelijkheid voor het 'Chinese incident', dat leidde tot de Japanse-Chinese oorlog. In januari 1939 trad hij af.
In juni 1940 werd hij voor de tweede maal minister-president. Eind 1940 drong hij er op aan dat de Japanse politieke partijen zich zouden ontbinden. De partijen ontbonden zich in oktober 1940 en gingen daarna op in de Taisei yokusankai (体制翼賛会, Associatie voor de steun aan de Keizerlijke Regering). In 1941 sloot hij samen met zijn minister van Buitenlandse Zaken Yosuke Matsuoka een neutraliteitsverdrag met de Sovjet-Unie. In november 1941 trad Konoe af en werd vervangen door luitenant-generaal Hideki Tojo.
Wegens zijn medeverantwoordelijkheid aan de Tweede Wereldoorlog werd Konoe medio 1945 gearresteerd. Aanvankelijk zou hij terecht staan tijdens het Proces van Tokio, maar hij pleegde op 16 december 1945 zelfmoord.
