Hideki Tojo
Van Wikipedia
Hideki Tojo (東條 英機 Tōjō Hideki, 30 december 1884 - 23 december 1948) was een Japans militair en politicus tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Tojo werd geboren te Tokio. Hij had een succesvolle carrière binnen het Keizerlijk Japans Leger. In 1933 werd hij bevorderd tot generaal-majoor en in 1935 tot commandant van het in Mantsjoerije gelegerde Kwantung -leger. Tojo was een aanhanger van de 'Groot-Oost-Aziatische Gedachte' en behoorde tot de kliek die Japan in oorlog stortte. In de laatste kabinetten van premier Fumimaro Konoe was hij minister van Oorlog (vanaf februari 1941).
In oktober 1941 werd hij - als kandidaat van de nationalistische militairen - premier, minister van Binnenlandse en Buitenlandse Zaken. Hij behield tevens het ministerschap van Oorlog. Hij bezat nu zoveel macht dat hij feitelijk Japans dictator werd.
Aanvankelijk bleek hij bereid om met de Amerikanen tot een vergelijk te komen, maar in december 1941 steunde hij de aanval op Pearl Harbor. Zolang de oorlogssituatie voor de Japanners gunstig was, zat Tojo stevig in het zadel. Desondanks bezat hij geen absolute macht, zoals Hitler en Mussolini. Op 18 juli 1944 trad Tojo als gevolg van een reeks militaire nederlagen af.
Na de Japanse capitulatie (1945) schoot Tojo zichzelf in de borst bij een poging zelfmoord te plegen. Hij overleefde deze poging, en werd korte tijd later door de geallieerden gearresteerd. Vervolgens stond hij terecht in het Proces van Tokio. Hij werd op 12 november 1948 schuldig bevonden aan het beginnen van oorlog tegen diverse landen, en onmenselijke behandeling van krijgsgevangenen. Op 23 december van dat jaar werd hij te Tokio opgehangen.
Tojo wordt verantwoordelijk gehouden voor de dood van bijna 4 miljoen Chinezen, en het goedkeuren van biologische experimenten op krijgsgevangenen.
