Gladde slang
Van Wikipedia
| Gladde slang | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Mannetje |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Coronella austriaca Laurenti, 1768 |
|||||||||||||||
 Vrouwtje |
De gladde slang (Coronella austriaca) is een slangensoort uit de familie gladde slangen (Colubridae). De gladde slang is een bedreigde en beschermde diersoort, en het is verboden om ze te vangen of te doden.
Inhoud |
[bewerk] Kenmerken
De meeste exemplaren worden nog geen 80 centimeter lang en deze slangensoort, die ook in Nederland en België voorkomt, is niet giftig. Ook is deze soort niet agressief en vlucht liever dan hij bijt. Het belangrijkste verschil met de andere twee inheemse slangensoorten, de ringslang (Natrix natrix) en de adder (Vipera berus), is de zeer gladde schubbenhuid over het hele lijf. Als een vervellingshuid gevonden wordt kan door het onbreken van kieltjes op de schubben geconcludeerd worden dat het om een gladde slang ging.
Van de adder is de gladde slang te onderscheiden door de ronde pupil, de duidelijk slankere bouw, een hooguit wat vage zigzagtekening en een langere staart. De kleur is meestal lichtbruin tot -grijs met op de rug enkele naast elkaar gelegen rijen kleine vlekjes die soms samensmelten tot een (soms zigzag) streep. De gladde slang is moeilijk te onderscheiden van de girondische gladde slang (Coronella girondica), die wat kleinere kopschubben heeft, maar deze laatste soort komt enkel in zuid-Europa voor.
[bewerk] Verspreiding
De gladde slang leeft in geheel Europa, zelfs in Groot-Brittannië waar minder reptielen voorkomen dan in de rest van Europa. Hij komt niet voor in noordelijk Scandinavië en veel eilanden rond de Middellandse Zee, maar wel op Sicilië en ook in delen van Azië. Ze zijn te vinden in droge en open hellende gebieden zoals bosranden, heidevelden en wegbermen, waar ze overdag op prooien jagen.
In Nederland komt de gladde slang voor in het Oosten van het land. Levenskrachtige populaties komen voor op enkele terreinen Noord-Brabant, op de Veluwe en Veluwezoom in Gelderland en het Fochteloër Veen op de grens van Friesland en Drenthe. Ook op andere plaatsen zijn wel gladde slangen gezien, maar zijn de populaties klein
Op enkele plaatsen in Wallonië, bijvoorbeeld de Vallei van de Bocq, is de gladde slang niet zeldzaam; elders is hij bedreigd door het verdwijnen van prooien en woongebied.
[bewerk] Ecologie
[bewerk] Habitat
In Nederland en België komt deze slang vooral voor in heideterreinen, kalkgraslanden, hoogvenen, verlaten steengroeven en op stuwwallen. De gladde slang leeft over het algemeen verborgen. Enkele malen per dag zonnen de slangen, maar juist op bewolkte vochtige dagen zijn gladde slangen vaak bovengronds te zien. De vrouwtjes die de eieren in het lijf uitbroeden zonnen het meest en zoeken daar gezamenlijk geschikte delen in het terrein voor op. Door wandelaars worden vaak mannetjes waargenomen die in het voorjaar op zoek zijn naar wijfjes. Opvallend is ook de voorkeur voor dood hout op warme plaatsen waar ze onder schuilen en soms op zonnen en zonbeschenen steile terreingedeeltes.
[bewerk] Voedsel
De gladde slang eet voornamelijk reptielen zoals jonge slangen en hagedissen, maar ook kleine zoogdieren zoals knaagdieren en allerlei amfibieën. Grotere prooidieren worden eerst gewurgd en dan doorgeslikt. Jongere slangen eten ook wel wormen en insecten.
[bewerk] Voortplanting
De gladde slang is eierlevendbarend en zet aan het eind van de zomer maximaal 15 eitjes af, die direct uitkomen, een deel al in de moeder. Vaak komen eerst de al uitgekomen exemplaren ter wereld, waarna de nog in het ei zitende jongen ter wereld worden gebracht en meteen uitkomen. Dit heeft als voordeel dat de eieren niet opgegeten kunnen worden. Al een paar dagen na het uitkomen vervellen de jongen voor de eerste keer.
De gladde slang plant zich evenals de adder in onze streken eens in de twee jaar voort, omdat de moederdieren niet eten tijdens de dracht. Jaarlijkse voortplanting zou teveel energie vergen van het moederdier.
[bewerk] Waarnemingen in Nederland
- Waarnemingen doorgeven aan de soortbeschermingsorganisatie
- Waarnemingen kunnen hier worden gemeld.
- Kaart van Nederland met waarnemingen
- Algemene informatie en verspreiding in Vlaanderen
[bewerk] Externe links, Bronnen, afbeeldingen
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Coronella austriaca op Wikimedia Commons. |
