Goeroe Nanak
Van Wikipedia
|
||||||||||||||||||||||
|
Goeroe Nānak (Gurmukhi: ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ, Devanagari: स्री गुरु नानक देव जी) (20 oktober 1469 - 7 mei 1539) was de stichter van het sikhisme en eerste van tien goeroes van de sikhs.
Nānak werd geboren in het dorp Rāi Bhoi dī Talvaṇḍī, nu Nankana Sahib, dichtbij Lahore in het huidige Pakistan. Zijn ouders, Mehta Kalu en Matta Tripat, waren hindoes en behoorden tot de koopvaardijkaste. Zelfs als jongen werd Nanak gefascineerd door godsdienst en zijn wens om de geheimen van het leven te onderzoeken bracht hem uiteindelijk ertoe om zijn ouderlijke huis te verlaten.
Nānak trouwde met Sulkhni, uit Batala, en zij kregen twee zonen, Sri Chand en Lakhmi Das. Hij zette zijn godsdienstig onderzoek voort zoals voorheen. Op een ochtend, toen hij achtentwintig was, ging hij zoals gebruikelijk in de rivier en meditateerde. Men zegt dat hij drie dagen weg was. Toen hij weer verscheen, gevuld met de geest van God, zei hij, „Er zijn geen hindoes en geen moslims.“ Hij begon toen met zijn missionariswerk.
De traditie verklaart dat hij vier grote reizen maakte, naar alle delen van India, naar Arabië en Perzië. Hij bezocht Mekka en Bagdad. Hij hield toespraken voor hindoes, jaïnisten, boeddhisten en moslims. Hij sprak in tempels en moskeeën en bij diverse bedevaartplaatsen. Het was tijdens deze periode dat hij Nanak Kabir (1441-1518) ontmoette, een heilige voor zowel hindoes als moslims. Waar hij ging sprak goeroe Nana over godsdienstige rituelen, bedevaarten, het kastesysteem, offers, over afhankelijk van boeken om de ware godsdienst te leren en over andere principes die zijn onderwijs bepaalden. Nooit vroeg hij zijn luisteraars om hem te volgen. Hij vroeg de moslims om ware moslims te worden en hindoes om ware hindoes te worden.
Zijn laatste reis was de belangrijkste. Hoewel zijn aanhangers nog hindoes, moslims of van andere godsdiensten waren, werden zij bekend als de goeroe discipelen of sikhs. Dit keer begonnen zijn aanhangers naar hem te verwijzen als leraar of goeroe. Nanak regelde een gemeenschappelijke maaltijd; hij vereiste dat de rijken en armen, hindoes en moslims, degenen van hoge kasten en lage kasten, samen aten.
Vlak voordat Nānak stierf, riep hij zijn discipelen bijeen en verzocht hen om Sohila, een avondhymne, te zingen. Om zowel zijn hindoeïstische als moslimaanhangers tevreden te stellen in verband met de begrafenisregelingen, wordt gezegd dat hij ervoor zorgde dat zijn lichaam niet achterbleef na zijn dood.
| Bronnen en referenties: |
|
Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de [../../../../en/g/u/r/Guru_Nanak_Dev_4a53.html Engelse Wikipedia], welke onder de GFDL valt. Zie [../../../../en/g/u/r/Guru_Nanak_Dev_4a53.html deze pagina] voor de bewerkingsgeschiedenis. |
