Grateful Dead
Van Wikipedia
The Grateful Dead is wellicht de rockband die het meest geassocieerd wordt met de opkomst van de jeugdcultuur in San Francisco. De groep begon als Mother McCree's Uptown Jug Champions en werd later The Warlocks. Echte faam verwierven de leden toen ze zich The Grateful Dead gingen noemen. Sterk beïnvloed door Ken Kesey en zijn Merry Pranksters en het toen zo populaire gebruik van LSD in het midden van de jaren '60 veranderden zij een mix van rock en rhythm en blues in een geheel nieuwe psychedelische ervaring.
The Grateful Dead toonde waartoe het in staat was op de eerste albums Anthem of the Sun (1968) en Live/Dead (1969). Commercieel waren de platen echter geen succes. Dat commerciële succes kwam er wel met Workingman's Dead (1970) en American Beauty (1970). Vooral Live/Dead droeg bij aan de opvatting dat The Grateful Dead het best live te bewonderen was en inderdaad begaf de band zich op een intensieve concert tour. Naast hun eigen vaderland toerde de band door Canada, Europa en Egypte.
Langdurige improvisaties werden hun handelsmerk waarbij een vrije fantasie leiding gaf. Ze brachten met name in hun vaak 3 uur of langer durende concerten improvisatie als het ware van de jazz naar de rockmuziek. Zonder zelf briljante muzikanten te zijn kan wel gesteld worden dat ze zeer muzikaal waren en niet bang om te experimenteren. The Gratefuld Dead stond zo aan de wieg van het 'jam band genre', een vooral in de Verenigde Staten populaire muzieksoort, met groepen als Phish en The String Cheese Incident.
The Grateful Dead werd echter achtervolgd door het bekende probleem van de jaren '60: verdovende middelen. Jerry Garcia balanceerde in 1986 enkele maanden op het randje van de dood, in een coma veroorzaakt door suikerziekte en langdurig druggebruik. Kort daarna kreeg The Grateful Dead een 'rare klap' te verwerken: een top tien hit in de Verenigde Staten. Touch of Grey, een catchy liedje over ouder worden, betekende de doorbraak van sporthallen en theaters naar grote sportarena's.
Door de weinig zakelijke instelling (vriendjes werden 'aangenomen' en goed betaald) was het economisch noodzakelijk om continu te blijven touren: dit waren de jaren dat The Grateful Dead van alle popgroepen het meest verdiende aan popconcerten, meer dan The Rolling Stones, U2, Paul McCartney en dergelijke. Dit slopende bestaan eiste echter zijn tol:in 1995 overleed de grote inspirator van de band, Garcia, aan zijn heroïneverslaving. Zijn dood betekende het formele einde van The Grateful Dead. De overige leden traden in latere jaren nog op onder de naam The Other Ones. Sinds 2003 treden voormalige leden van The Grateful Dead met gastmuzikanten weer op als The Dead. Bob Weir treedt daarnaast regelmatig op met zijn band [RatDog] en Phil Lesh met zijn groep Phil Lesh & Friends, met zo nu en dan leden van Phish, The Grateful Dead, Ryan Adams, John Scofield, Warren Haynes, Chris Robinson en anderen.
De kenmerkende psychedelische posters van The Grafeful Dead werden gemaakt door Rick Griffin en Victor Moscoso.
[bewerk] Oorspronkelijke leden
- Jerry Garcia (gitaar en zang)
- Bob Weir (gitaar en zang)
- Phil Lesh (basgitaar en zang)
- Bill Kreutzmann (drums)
- Ron "Pigpen" McKernan (toetsen, zang, harmonica en percussie)
[bewerk] Andere leden
- Mickey Hart (drums)
- Tom Constanten (toetsen)
- Keith Godchaux (toetsen)
- Robert Hunter (tekstschrijver)
- Donna Jean Godchaux (zang)
- Brent Mydland (toetsen en zang)
- Vince Welnick (toetsen en zang)
[bewerk] Discografie
Het aantal uitgebrachte opnames van The Grateful Dead is zeer uitgebreid. Via onderstaande link is dit overzicht te krijgen:
