Haven van Brussel
Van Wikipedia
De Haven van Brussel is een binnenhaven, die toegankelijk is voor schepen tot 4500 ton en duwvaartkonvooien tot 9000 ton. Via het Zeekanaal Brussel-Schelde kunnen zelfs zeeschepen (fluviomaritieme en kustvaarders) de voorhaven bereiken, en via het Kanaal Charleroi-Brussel wordt de doorvoer naar het Waals Gewest verzekerd.
Op de beperkte oppervlakte (64 ha) zijn ongeveer 300 bedrijven actief, die goed zijn voor zo’n 12.000 banen.
In de haven worden meer dan 20 miljoen ton goederen verhandeld, waarvan het merendeel via spoorweg en wegtransport. Via de waterweg transiteren er 7,7 miljoen ton (cijfers 2004) . Van de watergebonden trafiek heeft 52% Nederland als oorsprong of bestemming. België komt op de tweede plaats met 28% en Duitsland op drie met 13%. Het transport betreft vooral bouwmaterialen (49%), brandstoffen (30%) en voedings- en landbouwproducten (14%).
De Haven van Brussel werd op 1 juni 1993 opgericht, ten gevolge van de opsplitsing van de N.V. Zeekanaal in een Vlaamse en een Brusselse instelling, vijf jaar nadat in België de bevoegdheid over de havens aan de Gewesten werd overgedragen. De nieuwe autonomie in 1993 zorgde meteen voor een nieuwe dynamiek en groei in de resultaten. In de twintig jaar daarvoor was de trafiek van 14,4 miljoen ton in 1974 tot minder dan een derde gezakt. Sinds 1993 is de trafiek opnieuw met 60% toegenomen.
De belangrijkste aandeelhouders zijn het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (56%) en de stad Brussel (35%). Samen met de Brusselse investeringsmaatschappij Brinfin (3,9%) en enkele andere Brusselse gemeenten (5,1%) duiden zij de leden van de raad van bestuur aan. De eerste directeur-generaal was Steven Vanackere (01.06.1993-30.04.2000). Thans is Charles Huygens (01.05.2000- ) de directeur-generaal. De huidige voogdijminister is Brussels staatssecretaris Brigitte Grouwels.