Hospital de Sant Pau

Van Wikipedia

Hoofdingang

Paviljoen

Het Hospital de Sant Pau (Hospital de la Santa Creu i de Sant Pau) is een ziekenhuis in Barcelona (Spanje). Het complex werd ontworpen werden door de architect Lluís Domènech i Montaner, één van de belangrijkste exponenten van het Modernisme català, de Catalaanse variant van de Art Nouveau / Jugendstil beweging. Met zijn hoofdgebouw en vele paviljoenen is het Hospital de Sant Pau het grootste complex van de Catalaanse modernistische architectuur.

In 1997 werd het Hospital de Sant Pau door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst.

[bewerk] Geschiedenis

Het Hospital de Sant Pau heeft zijn oorsprong in het jaar 1401, waneer de zes toen bestaande ziekenhuizen van Barcelona fuseerden.

De naam van het nieuwe instituut was Hospital de la Santa Creu (Hospitaal van het Heilige Kruis). Eind 19e eeuw was Barcelona enorm gegroeid en de vooruitgang van de medische wetenschap eiste meer moderne faciliteiten. Daarom werd er een nieuw gebouw toegevoegd, dat gefinancierd kon worden dankzij een donatie van de bankier Pau Gil. De bouw begon in 1902 en zou 28 jaar duren, tot 1930. Tijdens deze periode lag het werk meerdere keren stil vanwege geldgebrek. Om de wil van de mecenas de respecteren, werd zijn naam, Pau, toegevoegd aan de naam van het ziekenhuis, dat vanaf dan het Hospital de la Santa Creu i Sant Pau ging heten. Tegenwoordig is het vooral bekend is onder de naam Hospital de Sant Pau.

[bewerk] Structuur

Het geheel werd ontworpen om een oppervlakte van negen huizenblokken van de Barceloneze wijk Eixample (de Uitbreiding) in te nemen, op een vierkant perceel van 300 op 300 meter. Het bestaat uit een hoofgebouw met de administratieve zetel en 27 paviljoenen waar de eigenlijke verzorging van de patienten plaatsvindt. Alle gebouwen zijn onderling met elkaar verbonden door ondergrondse galerijen, die geschikt zijn voor het verplaatsen van ziekebedden. De technische instalaties bevinden zich in de open lucht om zo hun onderhoud te vergemakkelijken.

Tussen alle gebouwen blinkt vooral het hoofdgebouw uit, waar men toegang toe krijgt langs een lange, brede trap. Aan beide kanten van het hoofdgebouw bevinden zich de bibliotheek en het secretariaat. In een afgezonderde ruimte bevindt zich de kerk. Maar de paviljoenen zijn eveneens van groot belang, speciaal vanwege van het feit dat elk paviljoen uniek is.

De architect, Lluís Domènech i Montaner, werkte samen met verschillende kunstenaars aan het project. De belangrijkste waren Pablo Gargallo, die verschillende beeldhouwwerken maakte, Francesc Labarta, die de schilderijen en de mozaïeken ontwierp, en Josep Perpinyà, die het smeedwerk voor zijn rekening nam.

Met het verstrijken van de tijd is de noodzaak tot uitbreiding weer heel actueel geworden, zowel om aan het groeiende aantal patienten als aan de vooruitgang van de medische technieken en het groeiende academische karakter van het ziekenhuis tegemoet te kunnen komen. Gedurende de tweede helft van de 20e eeuw zijn er in het complex een aantal nieuwe gebouwen toegevoegd. Van deze is het Instituut voor Urologie het belangrijkste. Onlangs is de bouw van een nieuw groot gebouw begonnen. Het wordt gebouwd aan de rand van het perceel van het huidige complex.

[bewerk] Onderscheidingen

In 1997 werd het Hospital de Sant Pau door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst.
In 2001 ontving het de Medalla de Oro (Gouden Medaille) van de Catalaanse regering.

De Spaanstalige Wikipedia is gebruikt als bron voor dit artikel.