Iolaus
Van Wikipedia
Iolaus is, in de Griekse mythologie, de zoon van Iphikles en het neefje van Herakles. In de legendes van Heracles assisteert Iolaus hem een aantal keer bij zijn twaalf werken en treedt hij vaak op als Heracles' paardenmenner en kompaan. Er wordt ook gesuggereerd dat Iolaus een geliefde van Heracles was (zijn eromenos).
Iolaus' grootste rol is tijdens Heracles' gevecht met de hydra. Heracles had in dat gevecht moeite om de hydra te doden omdat de koppen steeds weer aangroeiden als Heracles ze afsloeg. Iolaus sprong bij door, direct na het afslaan van een hoofd, de wond dicht te schroeien en zo te verhinderen dat het hoofd teruggroeide. Zo kon de hydra gedood worden.
Toen Megara Heracles niet langer aan kon zien uit rouw voor haar kinderen (Heracles had hen in woede gedood), huwelijkte Heracles haar uit aan Iolaus.
Toen Deianeira Heracles gedood had uit jaloezie – zij dacht dat hij een verhouding had met Iole – was het Iolaus die Heracles' brandstapel ontstak (hoewel Philoctetes her en der ook in die rol genoemd wordt).
| Bronnen en referenties: |
|
