Johan IV van Nassau
Van Wikipedia
Johan IV van Nassau (Dillenburg, 1 augustus 1410 - aldaar 3 februari 1475) was de zoon van Engelbrecht I van Nassau en Johanna van Polanen.
Hij was:
- graaf van Nassau
- graaf van (half) Diez en Vianden
- heer van Breda van 1442-1475
- heer van de Lek, Gageldonck en Hambroeck (1458-1459)
- Drossaard van Brabant in 1435 en Heusden in 1447
- Maarschalk van Westfalen van 1449 tot 1450
Bij de dood van zijn vader in 1442 erfde hij de Nederlandse bezittingen van het huis Nassau. In 1451 erfde hij van zijn kinderloos gestorven jongste broer Hendrik (1414-1451) de Duitse gebieden van het huis Nassau, waardoor alle Nassause bezittingen uit de Ottoonse linie weer in handen van één persoon kwamen.
Hij speelt een belangrijke rol in het Hertogdom Brabant, waar Filips van Bourgondië sinds 1430 hertog is. In 1436 wordt hij benoemd tot Drossaard van Brabant, wat hij tot zijn dood blijft.
Op 7 februari 1440 huwde hij met gravin Maria van Loon-Heinsberg (1426-1502), de zuster van Johan VIII van Heinsberg, de Prins-Bisschop van Luik. Zij kregen 6 kinderen:
- Anna van Nassau (1441 - 8 april 1514)
- Johanna van Nassau (1444 - 1468)
- Odillia van Nassau (1445 - 22 april 1493)
- Adriana van Nassau (7 februari 1449 - 15 januari 1477)
- Engelbrecht II van Nassau (17 mei 1451 - 31 mei 1504)
- Johan V van Nassau (9 november 1455 - 30 juli 1516)
Hij is gestorven in Dillenburg en ligt begraven in het Grafmonument Engelbrecht I van Nassau in de Grote Kerk aan de Grote Markt in Breda.
