Joris Ivens Award
Van Wikipedia
De Joris Ivens Award is een prijs die jaarlijks op het IDFA wordt uitgereikt aan de beste documentaire. De prijs bestaat uit 12.500 euro en de garantie dat de VPRO de film op televisie uitzendt.
Tot en met 2002 ging de prijs naar films die op film gedraaid werden (films op video kregen de Zilveren Wolf), vanaf 2003 naar films op film of video die langer dan 60 minuten duren (de Zilveren Wolf gaat nu naar kortere films).
De prijs is genoemd naar Joris Ivens (1898-1989), een van Nederlands bekendste cineasten, die internationaal zowel geroemd als verguisd werd (het laatste wegens zijn communistische ideeën) om zijn documentaires. Mede dankzij hem heeft Nederland een goede naam op documentairegebied (meer dan op speelfilmgebied).
[bewerk] De winnaars
- 1988 Kghziner - Ruben Gevorkyants (USSR) en Birthplace unknown - Karin Junger (NL)
- 1989 Skieskala - Iwars Seletskis (Letland)
- 1990 Christo in Paris - David en Albert Maysles e.a. (VS)
- 1991 Rêves et silences - Omar Al-Quattan (België, Palestina)
- 1992 La memoria del agua - Héctor Faver (Spanje, Argentinië)
- 1993 Belovy - Viktor Kosakovsky (Rusland)
- 1994 Solo, de wet van de favela - Jos de Putter (NL)
- 1995 Délits flagrants - Raymond Depardon (Frankrijk)
- 1996 Atman - Pirjo Honkasalo (Finland)
- 1997 Auf der Kippe - Andrej Schwartz (Duitsland)
- 1998 Fotoamator - Dariusz Jablonski (Polen e.a.)
- 1999 André Hazes, zij gelooft in mij - John Appel (NL)
- 2000 De zee die denkt - Gert de Graaff (NL)
- 2001 Family - Phie Ambo en Sami Saif (Denemarken)
- 2002 Stevie - Steve James (VS)
- 2003 Machssomim - Yoav Shamir (Israël)
- 2004 Stand van de maan - Leonard Retel Helmrich (NL)
- 2005 La casa de mia abuela - Adán Aliaga (Spanje)
