Karel Theodoor in Beieren
Van Wikipedia
Karel Theodoor hertog in Beieren, bijgenaamd Gäckl (Nederlandse betekenis is haantje) (Possenhofen 9 augustus 1839 - Kreuth 30 november 1909), was de vader van de Belgische koningin Elisabeth.
Hij was de tweede zoon van Max Jozef in Beieren en Ludovika van Beieren, dochter van Maximiliaan I van Beieren. De Oostenrijkse keizerin Elisabeth (Sisi) was zijn oudere zuster.
Hij trad eerst toe tot de artillerie, maar wijdde zich al snel daarna aan een medicijnenstudie. Nadat hij deze had afgerond promoveerde de Universiteit München hem tot doctor in de medicijnen. Door een decreet van de rijkskanselier werd hij bevoegd het beroep van arts uit te oefenen. In zijn kliniek te Tegernsee hield hij zich voornamelijk bezig met oogheelkunde. Hij was liberaal gezind en trok zich weinig aan van de hofetiquette.
[bewerk] Huwelijk en kinderen
Op 11 februari 1865 trad hij in het huwelijk met zijn nicht Sophie van Saksen, dochter van Johan van Saksen en Amalie Auguste van Beieren, die echter reeds in 1867 stierf. Ze hadden daarvoor, in 1865 wel samen een dochter gekregen:
Op 29 april 1874 hertrouwde hij met Maria José van Bragança, dochter van Dom Miguel. Uit dit huwelijk werden vijf kinderen geboren, die een relatief vrije opvoeding genoten:
- Sophie Adelheid (1875-1957), gehuwd met Hans Veit Graf zu Törring-Jettenbach
- Elisabeth Gabriele Valérie Marie (1876-1965), gehuwd met Albert I van België
- Marie Gabrielle (1878-1912), gehuwd met kroonprins Rupprecht van Beieren
- Ludwig Wilhelm (1884-1968)
- Franz Joseph (1888-1912)
