KV Mechelen
Van Wikipedia
| Volledige naam | Yellow Red Koninklijke Voetbalclub Mechelen |
||||||||||||||||||||||||||||||||
| Bijnaam | Malinwa, De Kakkers | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Opgericht | 1904 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Stadion | Achter de Kazerne | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Capaciteit | 14.145 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Voorzitter | Johan Timmermans | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trainer | Peter Maes | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Competitie | Tweede Klasse | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
| geldig voor 2006/07 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
KV Mechelen is een Belgische voetbalploeg uit Mechelen. De club ontstond in 1904, net als stadsgenoot en rivaal Racing Mechelen. KV Mechelen is aangesloten bij de KBVB met stamnummer 25. De club werd 4 maal landskampioen en kende zijn grootste successen eind jaren '80 onder financiële impuls van John Cordier en sportieve leiding van Aad de Mos met als bekroning de Beker der Bekerwinnaars (na 1-0 winst tegen Ajax in Straatsburg) en de Europese Supercup van 1988 (die na nieuwjaar werd gespeeld, in februari 1989). Het is de laatste Belgische club die een Europabeker kon winnen. Na financiële problemen in 2002 kon de club toch nog gered worden, maar degradeerde en heet nu officieel Yellow Red KV Mechelen.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
De club werd opgericht in 1904 als Football Club Malinois (FC Malinois) en sloot in 1906 aan bij de UBSSA. In 1907 speelde men in de provinciale voorrondes van de Eerste Afdeling, maar men slaagde er niet in zich voor die reeks, tegenwoordig de Tweede Klasse, te plaatsen; iets waar stadsgenoot en concurrent RC Malines wel in slaagde. Ook het jaar erop strandde men in de voorronde buiten de kwalificatieplaatsen. Vanaf 1909 kon de club dan toch aanttreden in de Eerste Afdeling, het tweede nationale niveau. FC Malinois werkte zich daar al gauw op naar de subtop, maar strandde daar zowel in 1912 als 1913 op een derde plaats, en greep zo telkens naast promotie. Na vijf jaar competitie-onderbreking door de Eerste Wereldoorlog eindigde de club het eerste seizoen nog in de middenmoot, maar in 1921 was het toch raak. FC Malinois eindigde tweede in zijn reeks en promoveerde zo voor het eerst in zijn bestaan naar de Ere Afdeling, het hoogste nationale niveau.
Het verblijf in die hoogste klasse zou de rest van de jaren 20 niet zonder moeilijkheden verlopen. In 1921/22, het eerste seizoen, werd men immers afgetekend allerlaatste en zo volgde na amper één seizoen alweer een degradatie naar de Tweede Klasse. Malinois bleef daar bovenin meestrijden, werd twee seizoenen later tweede en zijn reeks en verdiende zo weer een promotie in 1924. Opnieuw werd het seizoen in de hoogste afdeling geen succes, want door een voorlaatste plaats degradeerde men na opnieuw slechts één seizoen terug. Het seizoen erop, in 1925/26 won Malinois zijn reeks en promoveerde meteen weer. Voor de derde keer in een paar jaar tijd bleef deze promotie echter beperkt tot één seizoen, en weer zakte de club een niveau terug. Weer pakte Malinois in de Tweede Klasse na één seizoen de titel, en zo steeg men in 1928 voor de vierde maal in acht jaar tijd naar de Ere Afdeling. Eindelijk zou de club zich nu echter verscheidene seizoenen succesvol op het hoogste niveau kunnen handhaven.
Ondertussen was in 1924 de supportersfederatie "Malinwa" opgericht, op speciaal verzoek van voorzitter Francis Dessain. De federatie moest een overkoepelende organisatie vormen voor de verschillende supportersverenigingen.
In 1929 kreeg de club bij zijn 25-jarig bestaan de koninklijke titel en werd RFC Malinois. Malinois speelde enkele seizoenen in de middenmoot, tot men in 1930/31 voor een eerste maal ver bovenaan eindigde. De ploeg eindigde op een tweede plaats, op drie punten van landskampioen Antwerp FC. De club kon deze prestatie de komende jaren niet meer evenaren en bleef een gewone middenmoter.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog en in de jaren 40 werd de club echter succesvol en pakte zijn eerste prijzen. In 1942/43 pakte RFC Malinois zijn allereerste landstitel. Malinois bleef een topclub en enkele jaren later volgde in 1945/46, onmiddellijk na de oorlog, een tweede titel. In 1947/48 volgde tenslotte de derde landstitel in zes jaar tijd. De volgende seizoenen kon men echter niet meer meestrijden voor de hoogste prijs en eindigde men weer in de subtop of middenmoot. In 1952 werd de koninklijke titel in de clubnaam vernederlandst naar "Koninklijke"; de club heette nu officieel KFC Malinois.
Malinois kende nog een sterk seizoen in 1953/54, waar het strandde op een tweede plaats, op amper één puntje van landskampioen RSC Anderlechtois. Deze prestatie kon men het seizoen er echter niet herhalen, en nog een jaar later, in 1956 eindigde de ploeg op de allerlaatste plaats. Negen jaar na de laatste landstitel moest Malinois opnieuw zakken naar de Tweede Klasse. De club bleef daar enkele jaren hangen en kon pas in 1962 opnieuw promoveren toen men daar de titel pakte. De terugkeer in de hoogste klasse verliep opnieuw niet makkelijk want meteen eindigde men weer op de laatste plaats met een nieuwe degradatie tot gevolg. Dankzij de tweede plaats in Tweede het seizoen erop kon Malinois vanaf 1965 toch weer naar de hoogste klasse. De club kon er zich ditmaal vier seizoenen handhaven, maar bleef het moeilijk hebben en viel in 1969 toch weer terug. In de Beker van België was men iets succesvoller geweest met een finale in 1967, die echter in de verlengingen met 3-1 van Standard Luik werd verloren.
De club vervlaamste in 1970 zijn naam helemaal en stond voortaan ook officieel als KV Mechelen bekend. Mechelen eindigde tweede in Tweede Klasse en promoveerde weer naar de hoogste afdeling. De komende seizoen bleef de ploeg echter in de middenmoot spelen, en na enkele malen de degradatie net te ontlopen zakte men in 1977 weer. KV Mechelen bleef ook in Tweede Klasse in de middenmoot hangen de komende jaren, tot men in 1981 opnieuw promoveerde. Mechelen was weliswaar slechts vijfde geworden, maar dankzij winst in de eindronde had men opnieuw promotie afgedwongen. Net zoals al zovele keren eerder in de clubgeschiedenis draaide dit eerste seizoen weer op niets uit; Mechelen werd laatste en zakte weer. Net als verschillende keren tevoren ook slaagde de club er na een eerst mislukking echter in om het jaar erop opnieuw te promoveren. Mechelen won in 1983 de Tweede Klasse en steeg weer. Ditmaal zou de club opnieuw enkele succesvolle seizoenen beleven.
Halverwege de jaren 80 werd KV Mechelen in korte tijd een Belgische topclub. Een eerste succesjaar kwam er in 1987. Mechelen werd tweede in de nationale competitie op amper twee punten van RSC Anderlecht en pakte ook voor de eerste maal de Beker van België. De finale werd met 1-0 gewonnen van RFC Liégeois. In 1987/88 deed de club een nieuwe gooi naar de titel, maar opnieuw werd men tweede, ditmaal na Club Brugge. Op het Europees toneel boekte men echter grote successen. Dankzij de bekerwinst het jaar voordien speelde men voor het eerst Europees, in de Beker voor Bekerwinnaars. Mechelen stootte door tot in de finale, en versloeg daar AFC Ajax met 1-0. Ook de daaropvolgende Europese Supercup haalden de Mechelaars binnen, na het verslaan van PSV Eindhoven. In 1988/89 was het dan eindelijk ook raak voor de club in de Belgische competitie. Na 40 jaar pakte KV Mechelen opnieuw de landstitel. In Europa mocht de club zijn Europese beker verdedigen in de Beker voor Bekerwinnaars. Opnieuw stootte Mechelen ver door, maar strandde ditmaal in de halve finale tegen Sampdoria UC. Mechelen bleef een Belgische topper en werd in 1989/90 derde in de nationale competitie. De Europese campagne in de Europabeker voor Landskampioenen eindigde in de kwartfinale tegen AC Milan. In 1990/91 eindigde KV Mechelen nog eens opnieuw tweede in de competitie. Ook in de Belgische Beker speelde men de finale, maar ook daar kon men de hoofdprijs niet mee naar huis nemen. Het Europees seizoen in de UEFA Cup eindigde dat seizoen al na één ronde. Mechelen zou nog enkele seizoen meespelen in de Belgische top, met een vierde eindplaats in 1992 en een derde in 1993. In de Beker van België werd in 1992 nog een finale gespeeld, die na strafschoppen van Antwerp FC werd verloren. Nog drie jaar speelde de club ook Europees, maar telkens raakte men slechts enkele rondes ver. KV Mechelen had zich halverwege de jaren 80 in korte tijd tot nationale en zelfs Europese topclub opgewerkt, halverwege de jaren 90 verdween men echter weer in even korte tijd uit de top.
Mechelen viel weer terug tot een middenmoter in de Eerste Klasse, tot men in 1997 als voorlaatste weer op een degradatieplaats eindigde. Mechelen zakte weer naar de Tweede Klasse. De ploeg zou opnieuw wat op en neer gaan tussen de hoogste twee afdelingen. In 1999 promoveerde men weer naar Eerste, na twee seizoen volgde in 2001 een nieuwe degradatie, gevolgd door een jaar later in 2002 opnieuw een promotie naar Eerste.
Na het jaar 2002 kreeg de club echter zware financiële problemen. Een schrapping van de bondslijsten kon voorkomen worden door een geldinzamelactie op touw gezet door Mark Uytterhoeven, Piet den Boer en Fi Van Hoof. De club degradeerde echter wel naar Derde Klasse onder de naam Yellow-Red KV Mechelen. Na twee jaar werd KV Mechelen werd in het seizoen 2004/05 kampioen in Derde Klasse waardoor het toch weer kon promoveren naar Tweede Klasse. In het seizoen 2005/06 bleven de supporters op hun honger zitten door de ondermaatse prestatie van verschillende belangrijke spelers. Pas op de voorlaatste speeldag verzekerde Malinwa zich van een verlengd verblijf in Tweede Klasse.
[bewerk] Stadsrivaliteit
De club is even oud als stadsgenoot en grote rivaal Racing Mechelen en voor een derby tussen beide ploegen dagen telkens duizenden toeschouwers op, zelfs wanneer de teams in lagere reeksen spelen. De clubs speelden ettelijke derby's, onder andere in competitiewedstrijden. Reeds kort na hun oprichting traden de clubs aan in dezelfde reeksen, namelijk de provinciale voorrondes van de Eerste Afdeling. Racing Mechelen slaagde er eerder in enkele seizoenen een plaats in de hoogste afdeling in te nemen, maar toch kwamen de clubs elkaar in de jaren 10 en 20 door het spel van de promoties regelmatig tegen in de Eerste of Tweede Klasse. Vanaf 1928 speelden beide clubs negen seizoen lang in de Eerste Klasse, vanaf 1948 opnieuw acht seizoenen. Beide clubs zakten halverwege de jaren 50 wat weg, en ontmoetten elkaar zo vaak in de Tweede Klasse. Tussendoor konden in 1975/76 en ook tijdens KV Mechelens succesperiode in 1988/89 en 1989/90 beide toch nog eens hun derby spelen als eersteklasseclub. De financiële problemen van KV Mechelen in 2002 en de eropvolgende degradatie had voor gevolg dat voor het eerst in 14 jaar beide clubs weer tegenover elkaar stonden in competitieverband, al was het nu slechts in Derde Klasse.
[bewerk] Kern 2006-2007
[bewerk] Doelmannen
- 1.
Olivier Werner - 20. Kevin Kempeneer
- 21. Yannick Dierick
[bewerk] Verdedigers
- 3. Jonas Ivens
- 5. Kenny Van Hoevelen
- 6. Bert Dhont
- 8. Bart Van Zundert (Vertrekt volgend seizoen naar Zulte Waregem)
- 15.Wesley Vanbelle
- 23.Arne van den Eede
[bewerk] Middenvelders
- 2. Kristof Goessens
- 4. Jeroen Mellemans
- 7. Kenneth van Goethem
- 10.
Abdul-Yakuni Iddi - 14.
Antun Dunkovic - 16. Kevin Geudens
- 17. Nana Asare
- 19. Maxime Biset
- --. Dries Merckx
- --. Steve De Schouwer
- --. Steven De Pauw (Vertrok na de gewonnen bekerwedstrijd tegen Zulte Waregem naar KVK Tienen)
[bewerk] Aanvallers
- 9. Pieter Crabeels
- 11. Issame Charaï
- 12.
Jean-Paul Kielo Lezi - 18. Bjorn Vleminckx
- --. Patrick Kanene (Vertrokken naar Kampenhout)
- --. René De Cooman (Vertrokken tijdens winterstop naar Londerzeel)
[bewerk] Technische staf
- Peter Maes (hoofdcoach)
- Yves Cloots (assistent-coach)
- Guido Troch (keeperstrainer)
- Frédéric Renotte (physical-coach)
[bewerk] Erelijst
- winnaar (4): 1942/43, 1945/46, 1947/48, 1988/89
- tweede (5): 1930/31, 1953/54, 1986/87, 1987/88, 1990/91
- winnaar (1): 1987
- finalist (3): 1967, 1991, 1992
- finalist (1): 1987
Europese Beker voor Bekerwinnaars
- winnaar (1): 1988
- winnaar (1): 1988
Individuele trofeeën
- Verschillende spelers behaalden een trofee toen ze voor de club speelden:
- Topscorer (1)
- 1942 (Albert De Cleyn)
- Gouden Schoen (3)
- 1987 en 1989 (Michel Preud'homme), 1988 (Lei Clijsters)
[bewerk] Eindstanden
[bewerk] KVM in Europa
- VR = voorronde
- 1R = eerste ronde
- 2R = tweede ronde
- 1/8 = 1/8ste finale
- 1/4 = kwartfinale
- 1/2 = halve finale
- F = finale
| Seizoen | Competitie | Ronde | Land | Club | Score |
|---|---|---|---|---|---|
| 1987/88 | Europacup II | 1R |  |
Dinamo Boekarest | 1-0, 2-0 |
| 1/8 |  |
St. Mirren FC | 0-0, 2-0 | ||
| 1/4 |  |
Dinamo Minsk | 1-0, 1-1 | ||
| 1/2 |  |
Atalanta Bergamo | 2-1, 2-1 | ||
| F |  |
Ajax Amsterdam | 1-0 | ||
| 1988/89 | Europacup II | 1R |  |
Avenir Beggen | 5-0, 3-1 |
| 1/8 | |
RSC Anderlecht | 1-0, 2-0 | ||
| 1/4 |  |
Eintracht Frankfurt | 0-0, 1-0 | ||
| 1/2 | |
Sampdoria | 2-1, 0-3 | ||
| 1989/90 | Europacup I | 1R |  |
Rosenborg Trondheim | 0-0, 5-0 |
| 1/8 |  |
Malmö FF | 0-0, 4-1 | ||
| 1/4 | |
AC Milan | 0-0, 0-2 n.v. | ||
| 1990/91 | UEFA Cup | 1R |  |
Sporting Lissabon | 0-1, 2-2 |
| 1991/92 | UEFA Cup | 1R |  |
PAOK Thessaloniki | 1-1, 0-1 |
| 1992/93 | UEFA Cup | 1R | |
Örebro SK | 2-1, 0-0 |
| 2R | |
Vitesse Arnhem | 0-1, 0-1 | ||
| 1993/94 | UEFA Cup | 1R | |
IFK Norrköping | 1-0, 1-1 |
| 2R |  |
MTK Boedapest | 5-0, 1-1 | ||
| 1/8 | |
Cagliari Calcio | 1-3, 0-2 |
[bewerk] Externe links
- http://www.kvmechelen.be - Officiële website KV Mechelen
- http://www.malinwa.be - Officiële supportersfederatie vzw Malinwa
| Belgisch voetbal |
|
Nationaal voetbal | Provinciaal voetbal | KBVB | Nationaal voetbalelftal |
| Belgisch nationaal voetbal |
|
Eerste klasse | Tweede klasse | Derde klasse | Vierde klasse | Beker van België | Belgische Supercup |
| Tweede klasse seizoen 2006/07 | |
|
Antwerp | Deinze | Dender EH | Dessel | Eupen | VW Hamme | KV Kortrijk | KVSK | KV Mechelen | KV Oostende | OH Leuven | SK Ronse | KVK Tienen | Tubize | Union | Virton | Waasland | KRC Waregem |
|
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
