Leenheerlijkheid
Van Wikipedia
Een leenheerlijkheid is een eenheid in het middeleeuwse feodale systeem. Dit systeem berust op het territorialiteitsbeginsel, waarin men stelt dat de grond superieur is aan hen die erop wonen. In de middeleeuwen, na de val van de Romeinen, heerste geen geldeconomie, en was land daarom een belangrijk betaalmiddel. De koning loofde land uit aan zijn trouwe ridders, die dat 'in leen kregen'. Die ridders gaven op hun beurt weer land in leen aan hun leenmannen, wat de versplintering van het grondgebied tot gevolg had. Een leenheerlijkheid is een stuk land dat door de koning zelf in leen is gegeven, en derhalve één niveau van het hoogste bezit is verwijderd. In de Nederlanden namen de leenheerlijkheden een hoge vlucht vanaf de 10e eeuw, met het Graafschap Vlaanderen op kop. De hertogdommen en graafschappen in de Nederlanden speelden hun economische superioriteit uit tegen hun soeverein en verwierven zo een ongebruikelijke macht.
Het territorialiteitsbeginsel leeft ook vandaag nog in de communautaire tegenstelling in België. Terwijl de Franstaligen het personaliteitsbeginsel aanhangen, en het recht van de personen dus boven de grond stellen (in de taalkwestie), pleiten de Nederlandstaligen voor het territorialiteitsbeginsel, wanneer zij stellen dat de plaats waar men woont de voertaal bepaalt.
