Lucius Livius Andronicus
Van Wikipedia
Lucius Livius Andronicus (ca. 284 v. Chr. — 204 v. Chr.) was de eerste Latijnse dichter, maar eigenlijk een Griek.
[bewerk] Biografische gegevens
Biografische gegevens zijn er heel weinig over hem... Bij de inname van Tarentum, in het vergriekste Zuid-Italië, werd de hoogontwikkelde Andronikos door de Romeinen gevangen genomen en als slaaf meegevoerd. Hij leerde snel vloeiend Latijn spreken en kwam terecht in de familie van een zekere Livius, een senator, wiens kinderen hij onderwees, en wiens naam hij na zijn vrijlating ook overnam: Andronikos werd Livius Andronicus. Hij stichtte in Rome een eigen school.
[bewerk] Werken
Ten behoeve van zijn leerlingen vertaalde Livius Andronicus de Odyssee van Homerus in het Latijn. Dat deed hij in de oeroude Latijnse (in oorsprong Indo-Europese) versmaat, het "primitieve" Saturnische vers. Dat blijkt uit de bewaarde eerste versregel:
"Virum mihi, Camena, insece versutum"
(ritmisch schema: x x / x x / x x x || x x x / x x x)
Door zijn bewerkingen van Griekse tragedies en komedies werd hij de eerste dramaturg van de Latijnse literatuur en baande de weg voor andere Griekse invloeden. Zonder deze Griekse inbreng zou de Latijnse literatuur ondenkbaar zijn geweest...
In 207 kreeg Livius ook de opdracht een hymne te dichten voor een nationale plechtigheid. Dat was officieel het begin van de Latijnse lyriek.
Van het hele werk van Livius Andronicus bleef nagenoeg niets bewaard...
[bewerk] Beoordeling
Horatius herinnert zich hoe zijn eigen schoolmeester Orbilius hem aldoor lastig viel met de oubollige verzen van Livius Andronicus, maar hij hield daar toch geen afkeer aan over. Voor zijn part mochten Livius' verzen er best zijn... Livius' vertaling van de Odyssee werd overigens eeuwenlang in Romeinse scholen als hét leerboek gebruikt. Dankzij zijn werken kon de Latijnse literatuur ontluiken, ... vijf eeuwen na de Griekse.
Voor enkele bewaarde fragmenten: klik hier
