Marie François Sadi Carnot
Van Wikipedia
Marie François Sadi Carnot (Limoges, Frankrijk, 11 augustus 1837-Lyon, 25 juni 1894) was de vierde president van de Franse Republiek.
Hij was de zoon van de politicus Hippolyte Carnot en volgde de École Polytechnique die hij in 1863 beëindigde als majoor. Vervolgens werd hij tot hoofdingenieur benoemd van het departement Haute-Savoie. In 1871 werd hij volksvertegenwoordiger voor het departement Côte-d'Or en daarna prefect van Binnen-Seine. Daarna volgden enkele ministerposten, zoals Financiën in 1885.
Toen Jules Grévy in december 1887 onder de Wilsonschandalen gedwongen was ontslag te namen, was Carnot's reputatie van integriteit de aanleiding om zich beschikbaar te stellen voor het presidentschap. Hij werd met 616 van de 827 stemmen gekozen. Toen hij president werd bevond de republiek zich in een kritische periode en werd aangevallen door Generaal Boulanger, die hij in 1889 verdreef. Het presidentschap van Sadi Carnot was populair met name tijdens de wereldtentoonstelling van 1889 in Parijs. Hij overleed te Lyon op 25 juni 1894 als gevolg van een dolksteek van een Italiaans anarchist. Hij werd meteen na zijn dood in het Panthéon bijgezet.
| Voorganger: Jules Grévy |
President van Frankrijk 1887-1894 |
Opvolger: Jean Casimir-Périer |
| {{{afb_links}}} | Presidenten van Frankrijk |  |
{{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
Lodewijk Napoleon Bonaparte - Louis Jules Trochu - Adolphe Thiers - Patrice de Mac-Mahon - Jules Grévy - Marie François Sadi Carnot - Jean Casimir-Perier - Félix Faure - Émile Loubet - Armand Fallières - Raymond Poincaré - Paul Deschanel - Alexandre Millerand - Gaston Doumergue - Paul Doumer - Albert Lebrun - Vincent Auriol - René Coty - Charles de Gaulle - Georges Pompidou - Valéry Giscard d'Estaing - François Mitterrand - Jacques Chirac |
|||
