Mark Eyskens

Van Wikipedia

Mark burggraaf Eyskens ( uitspraak (info·uitleg)) (Leuven, 29 april 1933) is een Belgische econoom en politicus, zoon van Gaston Eyskens en echtgenoot van Anne Rutsaert. Van 6 april 1981 tot 17 december 1981 was hij eerste minister van België voor de CVP in een regering van CVP/PSC en SP/PS, de Regering-M. Eyskens I en in de periode 1976 - 1992 maakte hij deel uit van 13 regeringen.

[bewerk] Jeugd

Mark Eyskens is een geboren Leuvenaar en heeft nog één broer. Een andere broer en zus overleden op jonge leeftijd. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vluchtte moeder Eyskens met de kinderen voor bombarderende Stuka's naar de kust, terwijl vader Eyskens zich naar het parlement in Brussel begaf. Toen duidelijk werd dat de Duitse opmars niet kon worden gestuit zoals in de Eerste Wereldoorlog, vluchtte het ganse gezin naar Frankrijk. Tijdens de bezetting hervatte de Katholieke Universiteit Leuven haar werkzaamheden en het gezin Eyskens keerde terug naar België. Het laatste jaar van de oorlog werd Leuven intensief gebombardeerd en het gezin Eyskens bracht veel tijd door in de kelder. Na de oorlog vatte Mark Eyskens zijn middelbare studies aan, aan het Sint-Pieterscollege.

[bewerk] Studies

Mark Eyskens blonk reeds tijdens de middelbare school uit toen hij de Grieks-Latijnse richting afsloot als primus perpetuus die onderscheiden werd met een gouden medaille. In 1956 werd hij met grootste onderscheiding doctor in de rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven (KUL). Ondertussen werd hij in 1953 - eveneens met grootste onderscheiding - baccalaurus in wijsbegeerte. Verder werd hij in 1962 doctor in de economische wetenschappen (KUL) nadat hij in 1957 een Master of Arts in Economics aan de Columbia-universiteit in New York verwierf.

[bewerk] Academische loopbaan

In 1961 werd Mark Eyskens assistent en het jaar daarop docent aan de faculteit economische en toegepaste economische wetenschappen van de Katholieke Universiteit Leuven. In 1965 werd hij gewoon hoogleraar belast met de leergangen algemene economie, micro-economie en publieke financiën. Sedert 1976 is hij aan dezelfde universiteit buitengewoon hoogleraar.

In de periode 1971 - 1976 was hij commissaris-generaal en voorzitter van de raad van bestuur van de unitaire structuur Katholieke Universiteit Leuven - Université Catholique de Louvain (UCL) en stond hij dus in voor de splitsing van de tweetalige universiteit in twee ééntalige universiteiten als gevolg van Leuven Vlaams.

De lijst academische functies die hij bekleedt of bekleedde is indrukwekkend: lid van het Belgisch comité van de Club van Rome (1972-1978), lid van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten sedert 1987 en voorzitter gedurende 2003-2004, lid van de Academia Europeana, voorzitter raad van bestuur van het Francquifonds, voorzitter van de Christian Academy for European Dialogue, voorzitter van het Centrum voor Europese Cultuur, bestuurslid van Vrienden van de Hebreeuwse Universiteit Jeruzalem, ondervoorzitter van het Koninklijk Instituut voor Internationale Betrekkingen, voorzitter van het Instituut voor Europees beleid, voorzitter van de Raad voor Europees Onderzoek.

Verder richtte hij in 1994 het cursusprogramma "Lessen voor de XXIste eeuw" aan de KUL op waarvan hij bestuurder is. Ook is hij lid van de Competitiveness Advisory Group (CAG) van de Europese Commissie sedert 1997.

[bewerk] Politieke loopbaan

De politieke loopbaan van Eyskens begon toen hij in 1962 adviseur van de toenmalige Minister van Financiën André Dequae werd. In 1976 werd Eyskens namens de CVP minister in de regering onder leiding van Leo Tindemans. In totaal zou Eyskens tussen 1976 en 1992 deel uitmaken van 13 opeenvolgende regeringen, waarin hij verschillende functies bekleedde. Zo was hij onder meer Minister van Financiën en Minister van Buitenlandse Zaken. In 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met 14 andere regeringsleiders een van de meest liberale abortuswetgevingen ter wereld.

[bewerk] Eerste Minister

In april 1981 werd hij eerste minister van een coalitie van christen-democraten en socialisten. Op 21 september viel de regering alweer, na een conflict over de financiering van de Waalse staalindustrie. Bij de vervroegde verkiezingen die hierop volgden (op 8 november) kwam een van de maatregelen van het kabinet Eyskens tot uiting: voor het eerst mochten 18- tot 21-jarigen ook hun stem uitbrengen. Op 17 december wordt Eyskens opgevolgd door Wilfried Martens, die eveneens zijn voorganger als eerste minister was.

[bewerk] Na zijn eerste-ministerschap

Eyskens was verder van 1977 tot 1995 volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Leuven. Sinds 1992 is hij als lid van de Raad van Europa en van de Vergadering van de West-Europese Unie. Ook werd hij in 1992 weer hoogleraar in de economie, welke functie hij tot aan zijn emeritaat in november 1998 zou uitoefenen. Sinds 18 november 1998 is Mark Eyskens Minister van Staat.

[bewerk] Boeken en publicaties

'De rationalisatie van het gedrag van de consument', Uystpruyst, Leuven, 1962.
'Inleiding tot de economische wetenschap', collegenota's, twee delen, Wouters, 1965.
'Micro-economische theorie', collegenota's, twee delen, Wouters, 1966.
'Economie als tijdver-drijf' De Nederlandsche Boekhandel, 1969.
'Uitdagingen voor een moderne universiteit', Leuven, 197O.
'Van gisteren naar morgen, economisch bekeken'; DNB, Pelckmans, 1971.
'Open brief aan de studenten', Lannoo, 1973.
'Ambrunetië of het Avondland in de Morgen', DNB,1974.
'Bouwstenen van de gemengde Economie', twee delen, Standaard wetenschappelijke uitgeverij, 1976.
'Economie van Nu en Straks', DNB, 1977.
'Ambrunise ou la quadrature du siécle', Arts et Voyages, 1977
'Brief aan de Ambrunetiërs', DNB, 1978.
'Eén Aarde, twee werelden', Min.Ontwikkelingssamenwerking, 1979.
'Une terre, deux mondes', Min. de la coopération au développement, 1979.
'Bron en Horizon. Het avondland uit de impasse ', Lannoo, 1985.
'La source et l'Horizon. Le redressement de la société Européenne', Duculot, 1985
'Economie voor iedereen', Pelckmans, 1989.
'Het storende levensverhaal van Professor J.K. Mortal. Een boek over mens en men ', Lannoo, 1989.
'Economie pour tous', Labor, 199O.
'Wegwijs Geld', met R. Dillemans en W. van Gerven, eerste deel, Davidsfonds, 199O.
'From detente to entente. The impact of the implosion of communism', Minaffet, 199O.
'Vie et mort de J.K. Mortal, professeur extraordinaire', Albatros, Paris, 1991.
'Buitenlandse zaken 1989-92. Van confrontatie naar coöperatie', Lannoo, 1992.
'Affaires Etrangères 1989-92', De la coopération à la confrontation',Créart, 1993.
'Vaders Dood en Leven', in 'De Memoires van Gaston Eyskens', Lannoo, 1993.
'Beleving en Belofte. Een Nieuwjaarstijding'. Toespraak van Mark Eyskens op de voorstelling van de Memoires van Gaston Eyskens, Lannoo, 1994.
'De grote verjaring, van de 2Oste eeuw naar het 3de millennium', Lannoo, 1994.
'Is verandering vooruitgang ? De maatschappelijke gevolgen van de 3de indus-triële revolutie', Davidsfonds, 1995.
'Le fleuve et l'océan. Du vingtième siècle au troisième millénaire', Racine, 1995.
'Lessen voor de 21ste eeuw', eerste hoofdstuk in collectief werk, LeuvenUP, 1995.
'Gaston Eyskens tussen koning en regent', V. Dujardin, Woord Vooraf, Meulenhoff-Kritak, 1996. 'De reis naar Dabar. Een metafysische thriller', Lannoo,1996.
'L'affaire Titus. Métaroman', Racine, 1998.
'De Lust der verbeelding', Lannoo, 1998
'Er zijn geen economische problemen. Pleidooi voor een meta-economie', Davidsfonds, 1999
'Democratie tussen spin en web', Leuven Universitairev pers, 1999.,
'Leven in tijden van Godsverduistering', Lannoo, 2001
'Geloof en Hoop, Universitaire parochie, 2002
'Het verdriet van het werelddorp', Davidsfonds, 2001
'Het hijgen van de geschiedenis, Lannoo, 2003
'De houdbaarheid van de welvaartsstaat. De onmogelijkheid van het noodzakelijke, VKW, 2004
'Omdat wij van de avond nooit genezen. Een poëtische kroniek, Davidsfonds, 2004
'De Oude Prof en de zee. Tweespraak over zin en zijn . Lannoo, 2005

[bewerk] Trivia

In 2005 was hij ook één van de kansmakers op de titel De Grootste Belg, maar haalde de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 232 van diegenen die net buiten de nominatielijst vielen.

Het blad Deng nomineerde hem datzelfde jaar ook samen met zijn vader Gaston Eyskens voor de titel Ergste Belg.

In 2007 deed Eyskens mee aan de kwis De Slimste Mens ter Wereld. Na zijn uitschakeling meldde hij "dat hij heeft vastgesteld dat er nog grote gaten in zijn kennis zijn". Om dat te verhelpen zou hij wat gaan "studeren, Google afschuimen en op Wikipedia gaan lezen".

[bewerk] Externe links

Wikiquote heeft een collectie citaten gerelateerd aan Mark Eyskens.

Voorganger:
Wilfried Martens

Regering-M. Eyskens I
6 april 1981 - 17 december 1981

Opvolger:
Wilfried Martens

Voorganger: Luc Dhoore	Staatssecretaris voor Ruimtelijke Ordening en Huisvesting 1976-1977	Opvolger:
Voorganger: Gaston Geens	Staatssecretaris voor Begroting 1977-1979	Opvolger: Guy Spitaels
Voorganger:	Staatssecretaris voor Vlaamse Zaken 1977-1979	Opvolger:
Voorganger: Lucien Outers	Minister van Ontwikkelingssamenwerking 1979-1980	Opvolger: Daniel Coens
Voorganger: Paul Hatry	Minister van Financiën 1980-1981	Opvolger: Robert Vandeputte
Voorganger: Willy Claes	Minister van Economische Zaken 1981-1985	Opvolger: Philippe Maystadt
Voorganger: Frans Grootjans	Minister van Financiën 1985-1988	Opvolger: Philippe Maystadt
Voorganger: Leo Tindemans	Minister van Buitenlandse Zaken 1989-1992	Opvolger: Willy Claes

Categorieën: Premier van België | Belgisch minister | Vlaams politicus | Belgische adel | Leuvenaar