Martin Josef Munzinger
Van Wikipedia
Martin Josef Munzinger (Olten, 11 november 1791 - 6 februari 1855), was een Zwitsers politicus en revolutionair.
Josef Munzinger was van beroep koopman. Toen in 1814 de patriciërs in Zwitserland weer aan de macht kwamen, verzette Munzinger zich hier heftig tegen. Hij zat vervolgens een celstraf uit van twee jaar.
In 1830 werd Munzinger als liberaal lid in de regeringsraad van het kanton Solothurn gekozen. Hij voerde hier felle oppositie tegen de conservatieven. Later werd hij tot Landammann (regeringsleider) van het kanton gekozen.
Na de Sonderbundskrieg, die de overwinning inluidde voor de liberalen, werd Munzinger op 16 november 1848 in de eerste Bondsraad gekozen. Hij bleef lid van de Bondsraad tot zijn dood op 6 februari 1855.
Als lid van de Bondsraad bekleedde Munziger de volgende departementen:
- Departement van Financiën (1848-1850)
- Departement van Politieke Zaken (1851)
- Departement van Financiën (1852)
- Departement van Posterijen en Constructie (1853-1854)
- Departement van Handel en Douane (1855)
In 1850 was Josef Munzinger vicepresident en in 1851 bondspresident.
Munzinger voerde een monetaire hervorming door.
[bewerk] Kinderen
Eén van Josef Munzinger's zoon, Walther, was de stichter van de Zwitserse Oud-Katholieke Kerk.
De andere zoon van Josef Munzinger, Werner, was een oriëntalist.
[bewerk] Zie ook:
[bewerk] Externe link:
| Voorganger: geen |
Lid van de Zwitserse Bondsraad 1848-1855 |
Opvolger: Melchior Josef Martin Knüsel |
