Nakajima B5N
Van Wikipedia
De Nakajima B5N Kate (geallieerde codenaam "Kate") was een Japans torpedobommenwerper en was tussen 1940 en 1944 de standaard torpedobommenwerper van de Japanse marine, tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Stille Oceaan. Op 7 december 1941 o.a. kelderden of beschadigden ze menig Amerikaans oorlogsschip in de haven van Pearl Harbor met hun torpedo's.
De "Kate" was tussen 1940 en 1944 de standaard torpedobommenwerper van de Japanse Keizerlijke Marine, en alhoewel het omstreeks 1940 één van de modernste vliegtuigen waren, had het in 1944 geen schijn van kans meer tegen de moderns types. De B5N2, die ontwikkeld was uit de B5N1, een aanvalsvliegtuig van de vliegkampschepen dat alleen met bommen gewapend was, kon zowel met een torpedo als met bommen bewapend worden.
Tijdens de aanval op Pearl Harbor hadden de Japanners een houten kruisconstructie achteraan de torpedo's bevestigd, zodanig dat de torpedo's tijdens het lanceren niet té diep onder water gingen. Door de beperkte diepte van de haven bleven ze anders in de modder steken, tijdens het neergaan onder water.
Tijdens de verschillende zeeslagen in de Stille Oceaan, werden ze ingezet tegen de Amerikaanse schepen, maar zoals reeds gezegd, kregen ze van lieverlee geen kans meer om nog gerichter te torpederen. De Amerikaanse jagers schoten ze uit de lucht en tevens met het laagvliegen om te lanceren, kregen ze nog eens het spervuur van de oorlogsschepen te verwerken, dat bleek dan later op het eind van 1944 en tot juni 1945 op Iwo Jima en Okinawa.
Hun motor was een Nakajima Sakae radiaalmotor van 1000 pk. De bewapening waren 3 of 4 7,7-mm mitrailleurs en een 45-cm torpedo, of een bommenlast van 825 kg. Maximum snelheid: 425 km p/u op 3.300 meter. De plafondhoogte was 8.400 m. De actieradius bedroeg 2.300 km. Het leeggewicht was 2.400 kg en beladen 4.510 kg. De spanwijdte was 16,77 m en lengte 11,64 m.
