Nathalie Mahy en Stacy Lemmens
Van Wikipedia
Nathalie Mahy (9 augustus 1995 - juni 2006) en Stacy Lemmens (14 december 1998 - juni 2006) waren twee Belgische meisjes van respectievelijk 10 en 7 jaar die op 10 juni 2006 in Luik verdwenen. Achttien dagen later, na uitgebreid zoekwerk van de politie, werden hun lichamen teruggevonden dankzij systematisch en grondig onderzoek van de omgeving. De verdwijning veroorzaakte veel ophef en deed denken aan de ontvoering van Julie Lejeune en Melissa Russo door Marc Dutroux in 1995.
Nathalie Mahy was de dochter van Didier Mahy, ambtenaar bij het Waals Gewest, en Catherine Dizier. Uit hun huwelijk werden nog vier andere kinderen geboren : Jocelyn, Stephanie, Florence en Quentin. Mahy en Dizier scheidden in 2004. De vijf kinderen woonden bij de vader, maar Catherine Dizier had het recht verkregen om de jongste drie (Nathalie, Florence en Quentin) in het weekend te zien.
Stacy Lemmens was de dochter van de werkloze staalarbeider Thierry Lemmens en Christiane Granziero. Stacy Lemmens had nog een broer (Sullivan Lemmens) die twee jaar ouder was. Thierry Lemmens woonde in de jaren voor de moord op Stacy op verschillende adressen en bij verschillende vrouwen. Zo ging hij na zijn huwelijk met Christiane Granziero onder andere een verhouding aan met Catherine Dizier, waaruit een zoon (Sylvain Lemmens) werd geboren.
[bewerk] Tijdlijn
Op 10 juni om 1 uur 's nachts speelden Nathalie en Stacy bij het café "Aux Armuriers" in de Luikse wijk Saint-Léonard, terwijl Catherine Dizier, de moeder van Nathalie, en haar vriend Thierry Lemmens, de vader van Stacy, binnen zaten. Rond 3 uur 's nachts werd hun afwezigheid opgemerkt en werden de politie en Child Focus verwittigd.
De volgende dag kwam Abdallah Ait-Oud in beeld, nog niet als verdachte, maar omdat hij al eerder voor onder andere verkrachting van minderjarigen veroordeeld was, en op de avond van het feest in het café was: hij was de vriend van een van de serveersters. Ook was hij tot december geïnterneerd in de psychiatrische gevangenis van Paifve. Op 13 juni gaf Ait-Oud zich aan bij de politie, nadat zijn foto in de media verschenen was. Na enkele dagen werd hij hoofdverdachte, mede omdat zijn verklaring tegenstrijdigheden bevatte. Hij ontkent alles en zou een alibi hebben.
Op 28 juni werden de lichamen van de meisjes gevonden onder twee riooldeksels, enkele tientallen meters van elkaar, in het talud van de spoorlijn Hasselt - Luik, ongeveer 400 meter van de plek waar ze voor het laatst gezien zijn. Op deze plek was al eerder vruchteloos gezocht, maar nadat het gras gemaaid was werden bij een volgende zoektocht de lichamen alsnog gevonden. De politie bevestigde dat ze vlak na hun verdwijning zijn gewurgd.
Christiane Granziero, de moeder van Stacy, moest worden opgenomen in het ziekenhuis nadat ze onwel was geworden toen ze het slechte nieuws hoorde.
Ook op 28 juni ontving de Nederlandse krant De Telegraaf een anonieme brief met daarin twee uitgeprinte kaarten van routenet.nl. Op de kaarten staat Vermoedelijke vindplaats Stacy + Nathalie en een kruisje in de berm van een spoorlijn in Luik, echter staat het kruisje bij de spoorlijn Luik - Leuven, hemelsbreed een kilometer van de werkelijke vindplaats[1]. Mogelijk betekent dit dat de afzender van de brief niet de dader is maar wel een bekende van hem.
Op 29 juni werd bekend dat Ait-Oud langer in voorarrest blijft, ondanks dat voor het vinden gemeld werd dat hij mogelijk vrij zou komen bij gebrek aan bewijs. De autopsie op Stacy heeft al plaatsgevonden, maar de resultaten daarvan werden nog niet bekend gemaakt. Autopsie op het lichaam van Nathalie toonde aan dat zij 'zeer zwaar' seksueel misbruikt is.
Nathaly Mahy is op 1 juli in besloten kring begraven. Wel waren vertegenwoordigers van het Belgisch koningshuis en de Waalse en federale regering aanwezig.
Stacy Lemmens is op 3 juli begraven, onder grote publieke belangstelling. De dienst was live te volgen op het VRT-kanaal één.
Op 4 juli hield de Belgische politie een reconstructie van de ontvoering en van de dumping van de lichamen[2].
Op 18 juli wordt zo'n 30 kilometer van Luik de negenjarige David ontvoerd. Er ontstaat direct grote opschudding. De volgende dag wordt de jongen levend maar zwaar mishandeld teruggevonden.
Op 2 november maakte de onderzoeksrechter bekend dat er tastbare sporen in het huis van Ait Oud gevonden zijn die een direct verband leggen met de plek van het gepleegde misdrijf. [3]
In januari 2007 bleek dat Ait Oud enkele tests met een leugendetector niet had doorstaan[4]
[bewerk] Achtergrond
Christiane Granziero is veroordeeld voor kindermishandeling[5]. Stacy woonde daarom bij haar vader. Ondanks het verdriet over de dood van de meisjes, is er in België veel lof voor de politiediensten die ruim twee weken bijna onafgebroken hebben gezocht naar de meisjes, en zelfs herhaaldelijk hebben gezocht op plaatsen waar eerder niets gevonden was. Dit in schril contrast met de kritiek op de politiehandelingen in de zaak-Dutroux, waar verweten werd dat er zeer traag begonnen werd, de politie in de kelder is geweest waar de nog levende meisjes waren maar hun niet ontdekt hadden, en in het onderzoek proces talloze fouten werden gemaakt, waaronder zelfs de (korte) ontsnapping van Dutroux.
| Bronnen en referenties: |
