National Security Agency
Van Wikipedia
De National Security Agency (NSA, nl: Bureau Nationale Veiligheid) is een Amerikaanse veiligheidsdienst opgericht op 4 november 1952 door toenmalig president Harry S. Truman. De dienst was lange tijd de meest geheime van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten in de VS. Ook het memorandum van Truman, gedateerd 24 oktober 1952, was geclassificeerd als Top Secret. De dienst is gespecialiseerd in het vergaren en analyseren van (met name) elektronische informatie (internet, afluisteren telefoonverkeer en dataverkeer) en het decoderen van deze informatie via cryptoanalyse (zie SIGINT). De activiteiten van de NSA worden zo belangrijk en geheim geacht, dat weinig informatie beschikbaar is over dit agentschap. De Amerikaanse overheid heeft lange tijd het bestaan van NSA ontkend.
De NSA heeft de beschikking over de beste cryptoanalisten en supercomputers, waarmee versleutelde berichten worden gekraakt van vreemde of vijandige mogendheden. Voor het kraken van militaire/diplomatieke codes zouden dan getallenkrakers worden gebruikt.
De voorlopers van de NSA (de Signals Intelligence Service en de Armed Forces Security Agency) speelden in de Tweede Wereldoorlog een belangrijke rol in het versleutelen van geallieerde telefonische verbindingen. Daarvoor werd een revolutionaire uitvinding, een speciale (SIGSALY) centrale gebruikt (door Bell Telephone Laboratories ontwikkeld). Deze centrale was in staat om elk bericht en waar ook ter wereld voor alle Geallieerde staatshoofden en generaals te versleutelen. Hiervoor werd asymmetrische cryptografie gebruikt, waardoor het ontsleutelen door de Asmogendheden nagenoeg onmogelijk werd geacht. Nazi-Duitsland is er overigens nooit in geslaagd om deze versleuteling te breken. In de SIGSALY-centrales werden de ongecodeerde berichten ontvangen en via langspeelplaten (waar de versleutelingscode opstond) versleuteld. Daarna werd het bericht pas over de media gestuurd. Aangekomen berichten werden weer ontsleuteld in een centrale van aankomst.
Over het bureau heeft lange tijd onduidelijkheid bestaan. Het was zo geheim dat men soms ook sprak over No Such Agency of Never Say Anything. Dit gold overigens niet alleen voor de NSA, maar ook voor organisaties die betrokken waren bij het beheer van spionagesatellieten, zoals de NRO (National Reconnaissance Office) en de foto-interpretatiecentra waar foto's afkomstig van spionagesatellieten (zoals Big Bird) werden bekeken.
In 2006 gaf de NSA, na een verzoek van Michael Ravnitzky op basis van de Freedom of Information Act, een aantal bibliografische indexen van interne publicaties vrij.[1]
| Referenties: |
