Nedlloyd
Van Wikipedia
Koninklijke Nedlloyd Groep N.V. (na 1995: Koninklijke Nedlloyd N.V.), bekend onder de naam Nedlloyd, had zijn oorsprong in de fusie van een aantal Nederlandse scheepvaartmaatschappijen die in 1970 plaatsvond (onder druk van gewijzigde internationale economische omstandigheden en de introductie van de container), te weten Stoomvaart Maatschappij "Nederland" (SMN), Koninklijke Rotterdamsche Lloyd (KRL), Koninklijke Java-China Paketvaartlijnen (KJCPL) en Verenigde Nederlandsche Scheepvaartmaatschappij (VNS).
In eerste instantie gaan de rederijen samen onder de uit 1908 stammende naam Nederlandsche Scheepvaart Unie (NSU). In 1977 wordt de naam gewijzigd in Koninklijke Nedlloyd Groep N.V. Het bedrijf heeft een notering aan de beurs van Amsterdam.
Inhoud |
[bewerk] Profiel
In 1981 neemt Nedlloyd Koninklijke Nederlandsche Stoomboot-Maatschappij (KSNM) over en krijgt de rederij in grote lijnen de gestalte waarin het meer dan dertig jaar zou bestaan tot in 1997 de divisie Lijnen, waarin de containerscheepvaart was geconcentreerd, een fusie aangaat met het Britse P&O Containers om P&O Nedlloyd te vormen. Vervolgens stoot Nedlloyd in 1999 de landactiviteiten af aan Deutsche Post/Danzas. Vanaf dat moment is Nedlloyd nog slechts de holding van 50% van de aandelen van P&O Nedlloyd en aantal andere, minder belangrijke belangen (onder andere in Martinair). Na een 'reversed listing' van het inmiddels Koninklijke P&O Nedlloyd geheten bedrijf, houdt Nedlloyd in 2004 als beursgenoteerd bedrijf op te bestaan.
Nedlloyd was geworteld in de tradities van de Nederlandse koopvaardij en was, in zekere zin, de afstammeling van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC), maar ontwikkelde zich in de jaren zeventig, tachtig en negentig van de twintigste eeuw tot een allround logistiek dienstverlener met divisies die zich bezighielden met wereldwijd containervervoer, bulkvervoer, havenactiviteiten, landtransport, pakketvervoer, de luchtvaart, energie en toerisme.
[bewerk] Hoofdkantoor en strategie
Het hoofdkantoor van Nedlloyd is tot aan 1988 gevestigd aan de Houtlaan in het Rotterdamse scheepvaartkwartier. In 1988 wordt het nieuwe hoofdkantoor "Willemswerf" van architect Quist opgeleverd. Het meer dan 90 meter hoge kantoorgebouw aan de Nieuwe Maas (Boompjes 40) met witte gevel en opvallende trapezoïde is een karakteristiek onderdeel van de Rotterdamse skyline.
De strategie van Nedlloyd is in de jaren zeventig en tachtig gericht op diversificatie. Er wordt uitgebreid aan acquisitie in binnen- en buitenland gedaan en bedrijven als Van Gend & Loos en Union Transport en een hele reeks landtransportbedrijven in met name België en Duitsland worden aan het concern toegevoegd. Op het gebied van de luchtvaart zijn Martinair (50%) en Transavia door Rotterdamsche Lloyd respectievelijk KNSM ingebracht; Netherlines wordt in 1986 door Nedlloyd overgenomen.
Onder druk van tegenvallende resultaten keert men in de jaren negentig terug naar twee kernactiviteiten: wereldwijd containervervoer met het eigen lijnennetwerk en een Europees netwerk voor transport en distributie. Veel andere activiteiten worden afgestoten.
Ondanks een gewijzigde strategie, desinvesteringen, kostenbesparingsprogramma's, rationalisatie van de bedrijfsvoering en het toepassen van ICT-oplossingen, lukt het Nedlloyd niet de posities in te nemen die het voor ogen had. Zowel ter zee als op het land moet schaalvergroting ervoor zorgen dat men de concurrentie voorblijft, maar het bedrijf heeft niet de financiële robuustheid om dit te bewerkstellingen. Door het sluiten van allianties (ter zee) en strategische partnerschappen (op het land) probeert Nedlloyd schaalvoordelen te behalen, maar uiteindelijk lijken deze alleen te verwezenlijken door een fusie (van Nedlloyd Lijnen met P&O Containers, voltooid in 1997) en afstoting (van de landactiviteiten aan Deutsche Post/Danzas in 1999).
[bewerk] Het eindspel
Uiteindelijk is Nedlloyd vanaf 2000 in essentie nog slechts een holding voor het 50% belang in P&O Nedlloyd. Het Britse P&O heeft de overige 50% in handen. Het hoofdkantoor heeft dan nog een twintigtal stafmedewerkers, de raad van bestuur wordt teruggebracht tot één persoon, terwijl het bedrijf tijdens de hoogtijdagen, als Nedlloyd in de ogen van het publiek "Hollands Glorie" vertegenwoordigt, meer dan tienduizend werknemers had, verspreid over honderden kantoren wereldwijd.
In 2004 wordt P&O Nedlloyd verzelfstandigd door een zogeheten "reversed listing" waarbij de Anglo-Nederlandse rederij de notering aan de beurs van Nedlloyd "overneemt". Hiermee verdwijnt de naam Nedlloyd van de beurs van Amsterdam en zal plaats maken voor de naam P&O Nedlloyd.
Nog geen jaar na de verzelfstandiging van P&O Nedlloyd wordt bekend dat het bedrijf overgenomen zal worden door het Deense Maersk-Sealand, de grootste rederij ter wereld.
Op 9 februari 2006 wordt de karakteristieke "knoop", het logo van het concern, na achttien jaar verwijderd van de gevel van kantoorgebouw "Willemswerf".
[bewerk] Nalatenschap
De naam Nedlloyd leeft nu nog voort in Nedlloyd Pensioenfonds en in Stichting Nedlloyd Kunstbezit. Een selectie uit de omvangrijke kunstcollectie van Nedlloyd (waaronder veel kunstvoorwerpen afkomstig uit de rechtsvoorgangers van Nedlloyd) zijn permanent te bezichtigen in de speciale Nedlloyd-vleugel van het Maritiem Museum Rotterdam.
