Op-art
Van Wikipedia
Op-art is een stroming in de moderne kunst en hedendaagse kunst. Het is een afkorting van Optical Art. Op-art ontstond uit de geometrische abstracte kunst en wordt wel eens te nauw verbonden met de kinetische kunst.
Veel mensen, ook de minder ervaren kunstliefhebbers, vonden op-art leuk. Het is een makkelijk toegankelijke kunstvorm. De kunstenaars maakten onder andere schilderijen met contrasterende, vibrerende kleuren, moiré patronen en vormen die lijken te bewegen.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Het was de Pools-Franse schilder Henryk Berlewi, deel uitmakend van de Proun-groep met El Lissitzky en Kasimir Malewitsj, die tussen 1922 en 1924, in Berlijn, de leerstellingen uitwerke omtrent zijn Mechano-Faktura. Daarmee wees hij de weg naar een aantal Franse abstracte kunstenaars, die kort voor de Tweede Wereldoorlog experimenteerden met optische fenomenen, die ze gebruikten om niet-narratieve of niet-suggestieve composities samen te stellen. Met geometrische combinaties, transparanties en overlappingen werden optische, zoniet kinetische, indrukken en reacties gecreëerd.
Na de bevrijding, in 1944, groepeerden zich in de pas opgerichte galerij van Denise René te Parijs een aantal kunstenaars om de van oorsprong Hongaarse schilder Victor Vasarely.
De term op-art werd echter pas voor het eerst in druk genoemd in Time Magazine, in oktober 1964, en compleet gedefinieerd door R.H. Carraher en J. Thurston in hun studie Optical Illusions and the Visual Arts, in 1966. Men kan daarbij niet om het werk van de Yale-professor Josef Albers Interaction of colors, uit 1963, heen.
Vanaf ongeveer 1963 nam de op-art een grote vlucht en werd deze zelfs in de mode toegepast, waar vooral zwart-witte stoffen met geometrische figuren bijvoorbeeld in japonnen werden toegepast.
Op-art mondde uiteindelijk uit in de kinetische kunst, in de hard-edge en in de minimal art.
[bewerk] Op-art Kunstenaars
Uit de Amerikaanse kunstenaarswereld komen de meest bekende op-art artisten. Hierbij vallen de namen op van Frank Stella, Larry Poons, Richard Anuszkievicz, Julian Stanczak, John Goodyear, Henry Pearson, Mon Levinson, Elsworth Kelly, Kenneth Noland en de leden van de Anonyma Group: Ernst Benkert, Francis R. Hewitt en Edwin Mienczkowski.
Bekende op-art kunstenaars zijn ook: Henryk Berlewi, Victor Vasarely, Jesus Raf Soto, Jan Van den Abeel en Willy Plompen.
In België werden Willy Plompen en Jan Van Den Abeel bekroond voor hun optische effecten, in 1968.
Uit Nederland is Maurits Cornelis Escher het bekendste.
[bewerk] Systematische compositie
Voor systematische composities zorgden Debourg, Garcia-Rossi, Sobrino, Julio Le Parc, Demarco, Youri Messsen-Jaschin en Servanes.
[bewerk] Gemoireerde effecten
Kunstenaars die gemoireerde effecten creëerden waren Morellet en Joël Stein,
Yaacov Agam, Carlos Cruz Diez, Yvaral, Vardanega, en Martha Boto verwerkten eenvoudige optische elementen.
[bewerk] Op-art Beeldhouwkunst
In de beeldhouwkunst volgden Tony Smith, Don Judd en Robert Morris eenzelfde weg.
[bewerk] Verwante design stromingen en stijlen
Op-art design is familie van onder andere de volgende design stromingen en stijlen:
