Ornithocheirus
Van Wikipedia
| Ornithocheirus Status: Uitgestorven, als fossiel bekend |
||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Geslacht | ||||||||||||||
| Ornithocheirus |
Ornithocheirus was een vliegend reptiel uit de groep van de Pterosauria dat wijdverspreid was over diverse contintenten tijdens het Krijt. Het dier was daarmee een tijdgenoot van de dinosauriërs, hoewel hij er niet toe behoorde.
Tot het geslacht Ornithocheirus behoren enkele van de grootst bekende pterosauriërs. Sommige soorten bereikten een spanwijdte van 12 meter, hoewel het merendeel van de soorten met een spanwijdte van 2.5 tot 4 meter van meer bescheiden formaat waren. Ornithocheirus was tevens een wijdverspreid geslacht met soorten die gevonden zijn in 140 tot 70 miljoen jaar oude afzettingen in Europa (Engeland, Oostenrijk, Duitsland, Tsjechië, Frankrijk), Afrika (Congo), Australië, Nieuw-Zeeland, Centraal-Amerika en Zuid-Amerika (Brazilië, Argentinië). Van sommige vondsten kan echter niet met honderd procent zekerheid gezegd worden dat het daadwerkelijk om Ornithocheirus gaat.
Ornithocheirus werd gekenmerkt door een lange, smalle schedel met lange kaken waarin scherpe tanden zaten. Op de lange snavel bevond zich een benige kam. De vleugels waren groot en het skelet lichtgebouwd, waardoor Ornithocheirus uitstekend was aangepast aan het vliegen. Daarentegen was dit reptiel op het land erg kwetsbaar voor roofdieren zoals carnivore dinosauriërs. Met de grote vleugels was deze pterosauriër in staat zich mee te laten voeren door luchtstromen en zo grote afstanden af te leggen zonder met de vleugels te slaan. Ornithocheirus was een bewoner van kustgebieden. Vissen en inktvissen werden tijdens de vlucht gevangen door laag over het water te vliegen en vervolgens met de lange bek de prooi uit het water de grijpen. Waarschijnlijk nestelde Ornithocheirus in grote groepen.
