Pachycephalosaurus
Van Wikipedia
| Pachycephalosaurus
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend |
||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
|
||||||||||
| Geslacht | ||||||||||
| Pachycephalosaurus | ||||||||||
| Soorten | ||||||||||
Pachycephalosaurus wyomingensis was een herbivore dinosauriër behorend tot de Marginocephalia en meer in het bijzonder tot de Pachycephalosauria. Hij leefde tijdens het Krijt in het huidige Noord-Amerika.
Pachys betekent in het Grieks "dik", kephale betekent "hoofd" en sauros gebruikt men in de naamgeving voor een "reptiel". Te zamen betekent zijn naam dus "dikhoofdreptiel". Dat Pachycephalosaurus die naam gekregen heeft, was niet zo vreemd: hij had een zeer dikke schedel voor zijn overigens vrij kleine hersens. Deze gewelfde schedel bestond uit massief been dat tot 25 centimeter dik was. Wellicht botsten de mannetjes, strijdend om de vrouwtjes, met hun koppen tegen elkaar. De schokgolven die hierbij ontstonden werden dan afgeleid naar de grond via de extra sterke ruggengraat en de achterpoten. Deze theorie is echter zeer omstreden nadat onderzoek uitwees dat het bot dergelijke klappen niet zou hebben kunnen doorstaan. De schedel is overigens het enige wat van deze soort bekend is. Hij was het grootste bekende lid van de groep Pachycephalosauria. In de populair-wetenschappelijke boeken wordt zijn grootte echter nogal overdreven: soms geeft men lengten op tot acht meter met een gewicht tot twee ton, maar de vondsten wijzen op ongeveer 4,5 meter, wat een gewicht van hoogstens een paar honderd kilo oplevert.
De soort werd in 1943 door Brown beschreven als P. grangeri maar de soortnaam moest gewijzigd worden toen bleek dat de tanden al in 1931 door Gilmore beschreven waren als Troodon wyomingensis.
