Palliatieve zorg
Van Wikipedia
Binnen de stervensbegeleiding is tegenwoordig veel aandacht voor palliatieve zorg
Bij mensen die ongeneeslijk ziek zijn en in een vergevorderd stadium van hun ziekte, brengt palliatieve zorg een continue en totale zorg. De zorg omvat:
- de lichamelijke (fysieke) verzorging. Hier ligt het accent op het bevorderen van het comfort. Echte medische "behandeling" wordt stopgezet, met uitzondering van pijnbestrijding en andere comfort-verhogende maatregelen.
- psychologische zorg. Een aanbod (geen verplichting) in het helpen aanvaarden.
- omgevingszorg of sociale aspecten. Ook voor de familie (dikwijls de partner) maakt men tijd om het aanvaardings- en rouwproces te verwerken. Ook de materiële aspecten komen hier aan bod (ziekteverzekering, tijdelijke tussenkomst in verblijfskosten van familieleden in of dichtbij bij het ziekenhuis, enzovoort)
- existentiële zorg alleen op verzoek van de patiënt: gelovige of morele duiding geven voor existentiële vragen.
Hoewel palliatieve zorg nu erkend en gesubsidieerd wordt (mits medische verantwoording), gebeurt veel van de hulpverlening ook op vrijwillige basis. Vormen van palliatieve zorg kunnen zowel in het ziekenhuis als thuis aangevraagd worden.
Palliatief komt van het Latijnse woord Pallium, dit betekent mantel. In de palliatieve zorg wil men zorg die als een mantel de zieke omgeeft. Het herinnert aan de daad van Sint Maarten, Martinus van Tours die zijn mantel deelde met een naakte bedelaar.
In 1879 werd "Our Lady's hospice for the dying" gesticht (Dublin, Ierland). In 1967, oprichting in Londen van het "St. Christopher's Hospice" door Dame Cecely Saunders.
In België richtte zuster Leontine als eerste (1990) in het Brusselse Sint-Janziekenhuis een palliatieve eenheid op. Nederland volgde in 1991 met de oprichting van het Johannes Hospice in Vleuten.
