Penningkruid
Van Wikipedia
| Penningkruid | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||||
| Lysimachia nummularia L. (1753) |
|||||||||||||||||||
 |
Penningkruid (Lysimachia nummularia) is een kruipende, altijd groene vaste plant, die behoort tot het geslacht Wederik. De soortaanduiding nummularia stamt van het Latijnse nummulus, dat "muntje" betekent. Penningkruid is een plant van natte tot vochtige grond langs slootkanten, in grasland en loofbossen. Ze komt van nature voor in Europa, maar is nu bijna over de hele wereld verspreid.
De plant wordt 10 tot 60 cm hoog en heeft kruipende of aan de top opstijgende, gevleugelde stengels. De vier vleugels zijn tot 0,7 mm breed. De plant vermeerdert zich vegetatief doordat de kruipende stengels op de knopen wortels vormen. De 2,5 cm grote bladeren zijn rond, eirond tot elliptisch met een stompe bladtop. Op de bladeren zitten rode klierpuntjes, die als het blad tegen het licht gehouden wordt met een loep goed te zien zijn.
De plant bloeit van juni tot augustus met gele, 1,5 tot 3 cm grote bloemen op dikke bloemstelen. De kelkslippen zijn eirond tot hartvormig en de meeldraden zijn aan de voet iets vergroeid. Het vruchtbeginsel is bovenstandig.
De vrucht is een doosvrucht.
[bewerk] Medicaal gebruik
De bladeren werden vroeger gebruikt bij de behandeling van wonden. Herman Boerhaave beveelde het gebruik van zowel gedroogde bladeren als poeder voor behandeling van scheurbuik en bloedingen aan.
[bewerk] In andere talen
- Duits: Pfennig-Gilbweiderich, Pfennigkraut
- Engels: Moneywort, Creeping Jenny
- Frans: Trapissante, Lysimaque nummulaire
