Petrus Jacobus Joubert
Van Wikipedia
Petrus Jacobus Joubert (20 januari 1834 - 28 maart 1900), beter bekend als Piet Joubert, was opperbevelhebber van het leger van de Zuid-Afrikaansche Republiek van 1880 tot 1900.
Inhoud |
[bewerk] Persoonlijk leven
Joubert werd geboren in Cango, in het district Oudtshoorn, Kaapkolonie. Hij was een afstammeling van de Franse Hugenoten die naar Zuid-Afrika zijn gevlucht na het intrekken van het Edict van Nantes door Lodewijk XIV. Joubert werd vroeg in zijn jeugd wees en trok naar de Transvaal, waar hij zich vestigde in het Wakkerstroomdistrict bij Laing's Nek en de noordoosthoek van Natal. Daar was hij niet alleen erg succesvol in het boerenbedrijf, maar begon hij ook rechten te studeren.
[bewerk] Politiek
Dankzij zijn sluwheid in het boerenbedrijf alsmede zijn affiniteiten in de rechten werd hij in de vroege jaren '60 gekozen als lid van de Volksraad om Wakkerstroom te vertegenwoordigen. Toentertijd was Marthinus Wessel Pretorius bezig met zijn tweede termijn als president. In 1870 werd Joubert opnieuw verkozen en dankzij zijn rechtenkennis werd hij benoemd tot staatsprocureur van de republiek. In 1875 viel hij in voor president Burgers terwijl die in Europa was.
[bewerk] Eerste Britse annexatie van de Transvaal
Gedurende de eerste Britse annexatie van de Transvaal kreeg Joubert een reputatie van onverzoenlijkheid. In tegenstelling tot Paul Kruger weigerde hij een regeringspost op te pakken tijdens de Britse bezetting. In plaats van deze lucratieve aanboden te aanvaarden spoorde hij aan tot een sfeer van verzet tegen de Britse onderdrukkers. Dit leidde tot de oorlog van 1880-1881 die het begin was van de nieuwe onafhankelijkheid van de Transvaal. Gedurerende deze Eerste Boerenoorlog commandeerde hij de Boerentorpen bij Laings Nek, Ingogo en bij de Slag van Majuba. Ook nam hij deel aan de eerste onderhandelingen tussen Boer en Brit. Hij werd opperbevelhebber en bestuurde de provisorische regering gevestigd in Heidelberg.
[bewerk] Latere politieke loopbaan
In 1883 stelde hij zich kandidaat voor het ambt van president van de Transvaal, maar kreeg slechts 1171 stemmen tegen de 3431 stemmen voor Kruger. In 1893 probeerde hij het opnieuw; deze maal als vertegenwoordiger van het relatief progressieve deel van de Boeren. Deze groep wilde meer rechten voor de Uitlanders, of buitenlanders, die de meerderheid vormden in Johannesburg en de Witwatersrand. Deze verkiezingen won Kruger ternauwernood, hoewel er gegronde redenen zijn om te geloven dat aanhangers van Kruger de verkiezingen hebben gemanipuleerd. Na een formeel protest accepteerde Joubert Krugers hernieuwde presidentschap. Hij probeerde het opnieuw in 1898 maar verloor deze ruimschoots. Door de Jameson Raid was zijn positie te verzwakt en hij werd beschuldigd van verraad en sympathie voor de Uitlanders.
[bewerk] Tweede Boerenoorlog
Piet Joubert had een klein aandeel in de onderhandelingen die resulteerden in het ultimatum dat in 1899 door Kruger naar Groot-Britannië werd gestuurd. Na het uitbreken van de oorlog nam hij het nominale opperbevelhebbersschap op zich, maar gaf dit al snel op aan andere, jongere bevelhebbers. Onvermogen of apathie waren hier debet aan. Zijn voorzichtige natuur, die hem in zijn jonge jaren de bijnaam 'slim Piet' had gegeven, leidde er samen met zijn gebrek aan zelfverzekerdheid en assertiviteit dat zijn krijgshandelingen vooral defensief van aard waren. De offensieve bewegingen van de Boerentroepen schijnen geenszins door hem gepland of uitgevoerd te zijn.
[bewerk] Dood
Tijdens de oorlog leidde fysieke zwakheid tot een praktisch stoppen van zijn generaalschap. Hoewel hij twee dagen daarvoor nog als opperbevelhebben werd gezien, stierf hij in Pretoria aan buikvliesontsteking. De stad Pietersburg (nu Polokwane) in het noorden van Zuid-Afrika is naar hem vernoemd.
