Publius Flavius Vegetius Renatus
Van Wikipedia
Publius Flavius Vegetius Renatus is, ondanks het weinige dat we van hemzelf weten, een man aan wie we veel van onze kennis over het Romeins leger te danken hebben. In 390 na Christus maakt hij voor een (ongenoemde) keizer een uittreksel uit alle bronnen die hem ter beschikking staan, met het doel de vroegere glorie van het Romeinse leger weer in ere te herstellen na de anarchie van de tweede helft van de vierde eeuw. In Epitoma rei militari (uittreksel van militaire zaken) gaat hij in op elk aspect van rekrutering, training, marsen en veldslagen.
Tot ver in de Middeleeuwen blijft dit boek het standaardwerk op militair terrein, en heeft het een grote invloed op de oorlogsvoering. Het oudste bewaard gebleven handschrift dateert uit de zevende eeuw. Alleen al tot 1300 zijn er 54 handgeschreven exemplaren bewaard gebleven, wat een relatief groot aantal is. Tot zijn lezerskring behoorden onder andere Lotharius II, Karel de Kale, Godfried de Plantagenet en Philips de Schone.
Behalve De re militari, is er nog een tweede werk van hem bekend, Digestorum artis mulomediciae libri quattor, een overzicht over over diergeneeskunde in vier delen, waarin hij als ervaren paardenfokker tevoorschijn treedt.
