Rennes-le-Château
Van Wikipedia
 |
|
| Situering | |
|---|---|
| Regio | Languedoc-Roussillon |
| Departement | Aude (11) |
| Arrondissement | Limoux |
| Kanton | Couiza |
| Basisgegevens | |
| Bevolking - Totaal (1999) - Dichtheid |
111 7,6 inw/km² |
| Oppervlakte | 14,7 km² |
| Oppervlaktewater | km² |
| Hoogte | m boven zeeniveau |
| Geografische ligging | {{{lengte}}} {{{breedte}}} |
| Geografische ligging | 42° 56' N.B. , 2° 16' O.L. |
| Overig | |
| INSEE-code | 11309 |
| Postcode | 11190 |
| Netnummer | |
| Aangrenzende gemeenten | |
| Burgemeester | |
| Website | |
| bron: Frans bureau voor statistiek |
|
Rennes-le-Château is een klein plaatsje in Frankrijk in de Pyreneeën, regio Languedoc-Roussillon, departement Aude, tussen Carcassonne en Andorra, met 113 inwoners (2005) op 14,68 km². Het kleine stadje was in de oudheid en de vroege Middeleeuwen bekend onder de naam Rhedae, genoemd naar de Keltische stam der Redones, die het gebied bewoonden. Aan het begin van de 5e eeuw maakten de Westgoten onder aanvoering van Alarik II Rhedae tot de hoofdstad van één van hun koninkrijkjes, Septimanië. In 1062, bij de Frankische invasie, was de koningsstad Rhedae op het toppunt van haar macht; de stad telde toen 30.000 inwoners. Tegenwoordig trekt Rennes-le-Château veel bezoekers door het mysterie van de Heilige Graal en de schat van de Saunière.
Inhoud |
[bewerk] Het mysterie
In 1885 was Rennes-le-Château vervallen tot een klein provinciedorp. Dat jaar werd ene Bérenger Saunière benoemd tot priester van het dorp. Met veel moeite schraapte deze Saunière wat geld bij elkaar om de vervallen kerk te kunnen restaureren. Saunière zou hier iets gevonden hebben waardoor hij voor het oog van de buitenwereld heel erg rijk leek. Het is echter bekend dat hij zich bezighield met oplichtingspraktijken, en eigenlijk bestaan er alleen maar gegevens over grote schulden die hij heeft gemaakt. Ook na zijn dood is niets van zijn rijkdom teruggevonden.
De legende van Saunière verhaalt het volgende: In één van de pilaren van het altaar (deze pilaar was afkomstig uit de tijd van de Westgoten) vond Saunière drie stukken perkament. Onder een steen vóór het altaar vonden de werklieden een pot met gouden munten, een Westgotische ketting en een armband, en een 13e-eeuwse gouden beker. Nadat de koster nóg een stuk perkament vond, begon Saunière in het geheim grootschalige opgravingen in de kerk en op het kerkhof. Blijkbaar heeft hij daarbij iets gevonden, want korte tijd later ging Saunière zich als een rijk man gedragen. Hij liet de kerk grootschalig opknappen, bouwde voor zichzelf een luxe villa en voor zijn boekenverzameling bouwde hij een toren, genoemd naar Maria Magdalena, La Tour Magdala. Op 22 januari 1917 overlijdt Saunière aan de gevolgen van een beroerte. Zijn geheim en bezittingen draag hij over aan zijn trouwe huishoudster Marie Denarnaud. De vraag blijft natuurlijk wat Sauniere gevonden heeft. Inmiddels zijn er duizenden mensen over de hele wereld op zoek naar dit geheim.
[bewerk] De schat
De plotselinge schijnbare rijkdom van Saunière heeft door de jaren heen veel stof voor speculaties gegeven. Sommigen geloven dat hij een schat van de katharen heeft gevonden, die in Rennes-le-Château verborgen zou zijn na de val van Montsegur. Anderen houden het op een schat van de Tempeliers, die bij de vernietiging van deze orde weggesmokkeld zou zijn. Dan is het ook nog mogelijk dat Saunière een schat van de Westgoten heeft gevonden; toen de deze onder Alaric I in 410 Rome plunderden, zouden ze uit de stadskluizen de schat van de Tempel in Jeruzalem hebben meegenomen, die naar Rome was gebracht na de verwoesting van de Tempel in 70 na Chr. Toen de Westgoten na hun omzwervingen door de Provence en Spanje zich in Toulouse vestigden, zouden zij die schat nog bij zich hebben. De schat zou in Rennes-le-Château zijn verborgen in de tijd dat de Merovingen onder leiding van Clovis Toulouse veroverden.
[bewerk] De Heilige Graal
Volgens het boek Het heilige bloed en de heilige graal heeft Saunière bewijzen gevonden, dat Maria Magdalena de vrouw was van Jezus Christus, en met hem samen kinderen had die na de kruisiging met hun moeder in Frankrijk terecht zijn gekomen. Saunière zou met deze bewijzen de katholieke kerk hebben gechanteerd en zo het geld hebben vergaard dat nodig was voor de restauratie van de kerk en het bouwen van de villa en de Tour Magdala. Sommigen menen in het werk van enkele schilders uit de 17e eeuw verder bewijzen te zien voor deze theorie, waaronder Nicolas Poussin die vlakbij Rennes-le-Château zijn schilderij De herders van Arcadië (ook bekend onder de naam Et In Arcadia Ego) heeft gemaakt.
Uit later onderzoek is gebleken, dat het grootste deel van Het heilige bloed en de heilige graal is gebaseerd op valse documenten die door ene Pierre Plantard (volgens het boek de laatste grootmeester van de Priorij van Sion) in omloop zijn gebracht. Plantard heeft dit tijdens een rechtszaak ook moeten toegeven. Ondanks de bewijzen voor het tegendeel zijn de schrijvers van het boek nog steeds overtuigd van hun theorie.
De theorie van Het heilige bloed en de heilige graal en daarmee de legende van Rennes-le-Château is gebruikt door de schrijver Dan Brown als basis voor zijn bestseller De Da Vinci Code.
Een alternatieve theorie is naar voren geschoven door de Nederlander Klaas van Urk in zijn boek Zoektocht naar de Heilige Graal en de Ark van het Verbond. In september 2006 werd opnieuw een andere theorie naar voren gebracht door de Nederlandse schrijver Karl Hammer Kaatee in zijn boek Satans lied. Daarin wordt gesteld dat het verhaal over Rennes-le-Château in feite onderdeel is van een enorm mistgordijn om de bergplaats van de kruisvoorwerpen van Jezus te verhullen.
[bewerk] Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen). 
