Ringlijn
Van Wikipedia
Een ringlijn is een spoorlijn die een cirkel beschrijft, meestal om een stad. Ringlijnen komen met name voor in metronetten, maar kunnen ook gebruikt worden om bijvoorbeeld goederentreinen om dichtbevolkt gebied heen te leiden.
Een ringspoorlijn kan in zijn geheel door één enkele lijn bereden worden, zoals bij de Londense Circle Line en de Madrileense lijnen 6 en 12 het geval is, maar kan ook een onderdeel zijn van meerdere lijnen die de ring "voeden". De loop van de metro van Chicago wordt bijvoorbeeld gevormd door meerdere lijnen die de ring als keerlus berijden. Ook in het stadsspoornet van Melbourne bestaat een dergelijke ring.
In metronetten is een ringlijn vaak onderdeel van een zogenaamd ring-radiaalsysteem. Een dergelijk net bestaat uit radiale lijnen, die de stad op een as doorkruisen, en een ring die alle radialen met elkaar verbindt. Het voordeel van een dergelijke lijnindeling is het grote aantal overstappunten, waardoor de reizigersdruk over verschillende stations wordt verdeeld. Passagiers hoeven in een ring-radiaalsysteem niet naar het (vaak drukke) centrum van een stad te reizen als dat niet nodig is.
Ook halve cirkels en tangentiële lijnen worden wel ringlijn genoemd. Een voorbeeld hiervan is de Amsterdamse lijn 50, die een halve ring beschrijft om het westen en zuiden van de stad. Niet op alle ringlijnen is overigens doorgaand ringverkeer mogelijk. Zo zal de nog ongesloten Brusselse metrolijn 2 bij voltooiing van de ring beginnen en eindigen in hetzelfde station, zonder dat de sporen aldaar met elkaar verbonden zijn. Een bijzonderheid vormen ook de b- of d-vormige lijnen, die eerst een ring beschrijven, bij het beginpunt terugkeren en dan verder voeren. Een voorbeeld van een dergelijke lijn is de M1 van de metro van Boekarest.
Ten tijde van de deling van Berlijn bouwde de DDR een ringspoorlijn om het westen van de Duitse hoofdstad te omzeilen.