Roemeens-Orthodoxe Kerk

Van Wikipedia

Dit artikel past in de serie over de Orthodoxie
Ook bekend als "Oosters christendom"

De belangrijkste concilies Nicaea I Constantinopel I Efeze Chalcedon Constantinopel II Constantinopel III Nicaea II Theologie Chrysostomos Basilius de Grote Athanasius Gregorius van Nazianze Gregorius van Nyssa
Patriarchaten Constantinopel Alexandrië Antiochië Jeruzalem Moskou Servië Roemenië Bulgarije Georgië
Autocephale Kerken Griekenland Cyprus Polen Albanië Tsjechië en Slowakije
Liturgie Goddelijke Liturgie Iconenverering
Personen Pope
Kerkinterieur icoon Iconostase
Liturgische gewaden Phelonion Epitrachelion · Podriaznik Zona · orarion

De Roemeens-orthodoxe Kerk behoort tot de Oosters-Orthodoxe Kerken. Ze is een autocephale kerk en georganiseerd als patriarchaat.

[bewerk] Geschiedenis

Het gebied, dat nu Roemenië is, werd in de tweede eeuw reeds gekerstend vanuit de grote steden. Hoewel linguistisch Romaans, lag christelijk Roemenië dicht bij Constantinopel en stond onder de invloed van dat patriarchaat. Hierdoor had de Byzantijnse ritus er de overhand tegenover andere liturgieën. In de negende eeuw werd de regio veroverd door de Bulgaren, die toen definitief de Byzantijse ritus oplegden aan hun onderdanen. Deze ritus wordt nogal aangehouden, maar wel in de Roemeense taal.

Na het schisma van 1054 brak de Roemeense Kerk met Rome en verbond zich met Constantinopel. Tussen 1712 en 1829 werd de Kerk bestuurd door het patriarchaat van Constantinopel.

In 1864 verklaarde de Roemeens-orthodoxe Kerk zich autocephaal. Dit werd in 1885 erkend door Constantinopel.

Na WOI werd het Roemeense grondgebied uitgebreid en nam de bevolking toe. Daardoor werd de Kerk van Roemenië de tweede grootste van de orthodoxe Kerken. Sinds 1925 heeft de aartsbisschop de titel van patriarch.

Tijdens de communistische periode (vanaf 1948 tot 1989) werkte de Kerk nauw samen met de politieke autoriteiten, en was zij de enige kerk die was toegestaan.

[bewerk] Huidige situatie

Patriarch: Teoctist Arapaşu, aartsbisschop van Boekarest, metropoliet van Walachije en Dobrogea, patriarch van de Roemeens-orthodoxe Kerk en President van de Heilige Synode. Zetel te Boekarest. De Kerk telt 19.000.000 gelovigen binnen Roemenië.

Binnen de Roemeense landsgrenzen zijn er 5 metropoliën:

de metropolie van Walachije en Dobrogea.
de metropolie van Moldavië en Boekovina.
de metropolie van Ardeal (Transsylvanië).
de metropolie van Oltenië.
de metropolie van de Banaat.

Ook in Nederland is een kleine Roemeens-orthodoxe gemeente. Hun kapel staat op een oude Rooms-Katholieke begraafplaats in Schiedam. Deze parochie draagt de naam "Sfantul Grigorie Teologul" (de Heilige Gregorius, de Schriftgeleerde).

[bewerk] Geünieerden

In 1698 onderwierp Roemeens-orthodox patriarch Atanasie Anghel uit Transsylvanië zich aan de paus van Rome, waardoor dit westelijke deel van de Roemeense Kerk opnieuw in eenheid met het Vaticaan ging verkeren en de katholieke dogma's aanvaardde. De Roemeens-Katholieke Kerk behield echter haar eigen liturgie. Vanaf 1945 werd deze oosters-Katholieke Roemeense Kerk (officieel: Grieks-Katholieke Roemeense Kerk in vereniging met Rome) bloedig vervolgd, om pas na 1989 opnieuw in het openbaar te functioneren. Tijdens de vervolging nam de Roemeens-orthodoxe Kerk de door de overheid geconfisqueerde Roemeens-Katholieke kerken over en dwong vele katholieken tot haar toe te treden. De Roemeens-Katholieke aartsbisschop van Făgăraş en Alba Iulia is geen patriarch. Rome benoemde in 1990 Lucian Mureşan op deze zetel.

[bewerk] Zie ook

Patriarchen van de Roemeens-orthodoxe Kerk

{{{afb_links}}}	Christendom (Portaal)		{{{afb_groot}}}
Bijbel - Jezus - Heilige Geest - Maria - Kerk - Monnik - Paus - Kardinaal - Bisschop - Priester - Pastoor - Kapelaan - Diaken - Dominee - Doop - Belijdenis - Avondmaal - Eucharistie - Liturgie - Liturgisch vaatwerk - Zonde - Vrijzinnig protestantisme - Vergeving - Geschiedenis van het christendom - Christendom van A tot Z			{{{afb_groot}}}