Ronald Naar

Van Wikipedia

Ronald Naar (Den Haag, 19 april 1955) is de bekendste bergbeklimmer/alpinist en avonturier van Nederland. Hij beklom in de jaren zeventig talrijke zeer moeilijke bergwanden in de Alpen, waaronder de noordwand van de Eiger. Vanaf 1980 richtte hij zich op enkele van de hoogste bergtoppen van de wereld en maakt hij expedities naar tropische sneeuwbergen in onder meer Uganda, Peru, Ecuador en op Nieuw-Guinea. In de jaren negentig organiseerde Ronald Naar expedities naar de de Himalaya-reuzen Mount Everest en K2, alsmede skitochten over de ijskappen van Groenland en Antarctica. In die tijd maakte hij ook pionierstochten in de Himalaya van Bhutan en Assam. De laatste jaren organiseerde hij vooral kleinschalige expedities naar berggebieden die om politieke of geografische redenen moeilijk te bereiken zijn. In 2003 beklom hij vulkanen op Kamchatka, in 2005 reisde hij door het tropische regenwoud naar de granietberg Duivelsei en in 2006 beklom hij in Irak de Halgurd. Behalve met het schrijven van boeken en tijdschriftartikelen en het uitbaten van zijn fotografie houdt hij zich in het dagelijks leven bezig met het geven van lezingen en speeches over coaching en leiderschap. Over dit laatste onderwerp schreef hij in 2007 het boek "Naar de top" dat onder de titel "Going for the top" ook voor het Engelse taalgebied verscheen.

[bewerk] Prestaties

Eerste Nederlander op de Eiger-noordwand en nog eens 20 andere noordwanden (Matterhorn, Dent Blanche, Aig. du Dru, Les Courtes, Grandes Jorasses)
Eerste Nederlander die de Freney-pijler op Mont Blanc beklimt (1979)
Leidt eerste Nederlandse expeditie naar de top van de 8125 meter hoge Nanga Parbat die hij ook zelf bereikt (1981)
Eerste Nederlander die de Zeven Toppen heeft beklommen (tussen 1984 en 1992)
Leidt eerste Nederlandse expeditie naar de top van de 8616 meter hoge K2 die hij ook zelf bereikt
Doorkruiste op ski's het kustgebergte en de ijskap van Groenland over de 69ste breedtegraad (1997)
Beklom alle Zwitserse zogenoemde vierduizenders
Skiede als eerste Nederlander van de kust naar de geografische zuidpool, 2263 km in 63 dagen (1998-1999, met Coen Hofstede)
Beklom tot 2007 tien toppen als eerste mens, waaronder Peak 6393 in de Karakorum, Djo Drake in Bhutan, Tilleketinda op Groenland en het Duivelsei in Suriname

[bewerk] Uitspraak

"Eigenwijze mensen zijn ofwel geniaal of ze zijn oerstom. De meesten behoren helaas tot de tweede categorie". Bron: Hoogtelijn 2002-5

"Vraag je bij behaald succes af of het doel is bereikt dankzij of ondanks gemaakte keuzes". Bron: Naar's website www.ronaldnaar.nl

[bewerk] Boeken

- Klimmen - op zoek naar evenwicht (1981)

- Eenzame Hoogten (1988)

- IJle Horizon (1990)

- Alleen de top telt (1992)

- Sneeuwhoogten (1994)

- Geen berg te hoog (1996)

- Dwars door Groenland (1998)

- Adembenemende Hoogten (1999)

- De Plaag van de IJswind (2001)

- Hoge toppen vangen veel wind (2003)

- Naar de top (2007)

- Going for the Top (2007)

- Verliefd op Sneeuw (2007)

[bewerk] Controverse

In 1998 krijgt Naar het aan de stok met de Britse alpinist Joe Simpson over het feit dat Naar - althans volgens Simpson - op de Mount Everest een stervende Indiër aan zijn lot zou hebben overgelaten. Naar meent dat de zaken genuanceerder liggen, maakt transcripties van TV-interviews, bestudeert dagboeken van andere betrokken, en verwerkt die in zijn boek "Alleen de top telt" (1992). Het resultaat van dit alles, "Leven en Dood op de Mount Everest" (2004), geeft een ander beeld van het gebeurde dan Simpson in "Dark Shaddows Falling" (1998) deed.

In mei 2003 komt Naar opnieuw in het landelijke nieuws doordat een deelnemer-cameraman van een expeditie naar de 8125 meter hoge Nanga Parbat (1981, waarbij Naar als enige van de vijf deelnemers de top haalde) in twijfel trok. In juni 2003 wint Naar een rechtszaak tegen de camermaman en het tijdschrift Op Pad, maar een rechtzaak die hij aanspande tegen de makers van een tv-documentaire over de zaak, verliest hij. Naar schrijft over deze zaak in het najaar van 2003 het boek "Hoge toppen vangen veel wind". Tijdens een hoger beroep in mei 2006 komt de cameraman met nieuwe argumenten op tafel, maar Naar slaagt er met succes in te bewijzen dat deze beweringen onjuist zijn. In juli 2006 wint Naar ook in hoger beroep van de cameraman.