Ruiter (persoon)
Van Wikipedia
Een ruiter is een man die een paard berijdt. Een vrouwelijke berijder heet een amazone.
Al voor de Middeleeuwen raakte het paard ingeburgerd in Europa. Via de Saracenen, de Hunnen en de Magyaren en het Byzantijnse Rijk kwam het in onze gewesten terecht.
[bewerk] De ruiter als militair
Elementair om als cavalerie effectief te kunnen strijden was het gebruik van de stijgbeugel die tussen de 6de en de 8ste eeuw zijn intrede deed in het Westen. Een probleem was het tegengaan van de slijtage van de hoef. Allerlei schoeisel werd uitgeprobeerd. Van de Kelten hadden de Romeinen het hoefbeslag met spijkers overgenomen. Alhoewel die techniek bij de val van het Romeinse rijk verloren ging werd het hoefijzer in de 8ste eeuw in West-Europa opnieuw bekend via de Byzantijnen. Een andere belangrijke verbetering was de knop vooraan en de rugsteun achteraan op het zadel (5de eeuw). Een andere verbetering was de stijgbeugel.
De ruiter kon nu grote afstanden in het zadel afleggen, slagen toedienen terwijl hij rechtstond, de kracht van zijn benen gebruiken en de kracht en de snelheid van zijn paard op zijn wapens overbrengen.
| Bronnen en referenties: |
|
