S.E. Fireworks
Van Wikipedia
| S.E. Fireworks | |
|---|---|
| Oprichting | Enschede, Nederland in 1977 |
| Locatie | Tollensstraat 50 7523 ZD Enschede |
| Sleutelfiguren | Harm Smallenbroek, oprichter Willem Pater en Ruud Bakker, laatste eigenaren |
| Producten | Vuurwerkshows |
| Omzet | 2,4 miljoen gulden (1999) |
S.E. Fireworks was een bedrijf dat vuurwerk verkocht. Gevestigd in de woonwijk Roombeek in Enschede. S.E. staat voor Smallenbroek Enschede. In 2000 kwam het bedrijf in het nieuws dankzij de vuurwerkramp van 13 mei 2000, waarbij 23 doden vielen.
Inhoud |
[bewerk] Diensten van het bedrijf
Aanvankelijk produceerde S.E. Fireworks zelf vuurwerk. Vanaf 1985 ging de productie over naar China. Vanaf die tijd ging S.E. Fireworks zich meer richten op vuurwerkshows en verkoop van vuurwerk. In de jaren '90 verzorgde het bedrijf het vuurwerk in concerten van artiesten als Bon Jovi, Pink Floyd, Paul McCartney, Prince, Michael Jackson en Frans Bauer. Ook evenementen als de MTV Awards (1997/1998) en de TMF Awards (1998) werden verzorgd door S.E. Fireworks. In de jaren voor de vuurwerkramp leverde het bedrijf zelfs vuurwerk aan de gemeente Enschede zelf.
[bewerk] Complex
Het complex van S.E. Fireworks aan de Tollensstraat had een grootte van 3434 m². Het terrein bestond uit een grote bunker met 17 compartimenten voor vuurwerk. Daarnaast stonden er nog twee loodsen en 16 zeecontainers op het terrein. Er stonden verder nog 7 tijdelijke mavo boxen. In deze boxen mocht tijdelijk vuurwerk opgeslagen worden, omdat een nieuwe opslagplaats aangebouwd werd. S.E. Fireworks bleef echter tegen de regels vuurwerk opslaan in deze mavo boxen. Het bedrijf zou namelijk toch binnen enkele jaren gaan verhuizen, en had daarom niet de behoefte om beter beveiligde opslagruimten te kopen. Het complex lag in een woonwijk, vlak naast de Grolsch brouwerij.
Het was voor veel omwonenden rond het complex onduidelijk wat voor fabriek het nu was. Er stonden geen naamborden, en ook de vrachtwagens die het terrein opreden hadden geen opdruk. Veel mensen hadden het vermoeden dat er een papierverwerkingsfabriek gevestigd was.
[bewerk] Geschiedenis
In 1977 vestigde S.E. Fireworks zich Enschede bij een loods van een oude machinefabriek, met destijds een vergunning voor 18.450 kilogram vuurwerk. Het bedrijf was destijds onder leiding van Harm Smallenbroek, die alle benodigde vergunningen bezat. In de jaren '90 kwam men erachter dat Smallenbroek in illegaal vuurwerk handelde. Hij werd echter niet gestraft. Vanaf 1985 produceerde S.E. Fireworks geen vuurwerk meer, en was het pand aan de Tollensstraat enkel nog een opslagplaats voor vuurwerk uit China.
In 1997 wordt de vergunning gewijzigd van S.E. Fireworks. Slechts een omwonende dient een bezwaarschrift in, omdat hij vindt dat een vuurwerkfabriek niet in een woonwijk thuis hoort. De gemeente Enschede reageert hierop dat het bedrijf niet in een woonwijk ligt, maar op een industrieterrein. Dat industrieterrein ligt echter tegenover woningen aan dezelfde straat. Fireworks krijgt een vergunning, waarin staat dat het bedrijf bijna 160.000 kilo vuurwerk mag opslaan. Deze vergunning was geldig tot 2002, dan zou het bedrijf verhuizen uit de Tollensstraat.
In 1999 werd het bedrijf door Smallenbroek verkocht voor 1,2 miljoen gulden (544.500 euro) aan werknemers Ruud Bakker en Willem Pater. Op het moment van de explosie in mei 2000 waren er 34 personen in dienst.
Al in 1991 waren er problemen met een vuurwerkfabriek. Vuurwerkfabriek MS Vuurwerk nabij Culemborg explodeerde op 14 februari 1991, waarbij 2 mensen om het leven komen. Branchegenoot Allround Effects stuurt hierop op 27 maart 1991 een fax naar de politie van Enschede waarin wordt gewaarschuwd over de slechte omstandigheden waarin het bedrijf verkeerde.
[bewerk] De ramp
In de dagen voor de vuurwerkramp gebeuren er een aantal opvallende dingen rondom S.E. Fireworks. Zo zou de vrouw van Willem Pater uit het bedrijf willlen stappen. In maart 2000 spant Harm Smallenbroek ook nog eens een rechtszaak aan tegen S.E. Fireworks, omdat hij nog 600.000 gulden (272.000 euro) tegoed zou hebben van een lening. Opmerkelijk is ook dat 9 dagen voor de ramp, een zus van de oude eigenaar met een Duits sprekende man, plotseling op het terrein liep; toen ze aangesproken werd, verklaarde ze op zoek te zijn naar "oudejaars vuurwerk". Voordien was zij er nog nooit geweest.
Op 13 mei 2000 ontplofte de vuurwerkfabriek. Volgens onderzoeker Oosting was er op dat moment in totaal 177.000 kilogram vuurwerk aanwezig in het pand, dit terwijl de vergunning een maximum van 158.500 kilogram toeliet. Dit wordt echter bestreden door de eigenaren. In totaal zijn er bij de ramp 23 doden gevallen, en was er voor 550 miljoen euro schade.
