Saïd El Khadraoui
Van Wikipedia
Saïd El Khadraoui (Leuven, 9 april 1975) is een Vlaams politicus voor de sp.a. Hij is sinds 2003 lid van het Europees Parlement.
El Khadraoui is de zoon van een Marokkaanse vader en een Belgische moeder. Hij studeerde geschiedenis aan de K.U.Leuven. Tijdens zijn studie werd hij praeses van de studentenkring Historia. Na zijn studies werkte hij op het kabinet van vicepremier Louis Tobback.
In 2001 werd hij schepen in Leuven. In oktober 2003 werd hij Europarlementslid.
[bewerk] Biografie
Sinds oktober 2003 is Saïd Europees Parlementslid. Hij is pas 30, maar heeft toch al een behoorlijk origineel parcours afgelegd. Saïd werd in Leuven geboren op 9 april 1975 uit een gemengd huwelijk: zijn vader is van Marokkaanse origine en zijn moeder komt uit Kessel-Lo (Leuven).
De kleuterklasjes volgde hij in het Mater-Dei Instituut in Leuven en nadien bracht hij maar liefst 12 jaar door in het nabijgelegen Sint-Pieterscollege. Hij studeerde er af in de richting Latijn-Wiskunde. Toeval of niet, maar ook Frank Vandenbroucke liep er school.
Saïd El Khadraoui had er toen al zin in en engageerde zich in de leerlingenraad van de school, die daar sterk was uitgebouwd. Als voorzitter trok hij aan de kar om er in 1993 een nieuwe succesvolle editie van Speelplaatsrock te organiseren. Ook politiek kwam al aan bod: de leerlingenraad organiseerde dat jaar ook een politiek debat met enkele kanonnen zoals toenmalig Europees Commissaris Karel Van Miert en huidig minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht.
Zelf had hij een jaar eerder al de stap gezet naar de sp.a: een week voordat hij 17 werd ging hij voor de eerste keer naar een vergadering van de Jongsocialisten… met Bruno Tobback als voorzitter. Het was even wennen want hij kende er niemand en thuis kwam politiek nauwelijks aan bod. Vanaf dan zou het echter vrij snel gaan, vermits hij in 1994 op 19-jarige leeftijd met 668 voorkeurstemmen werd verkozen tot gemeenteraadslid van de stad Leuven voor een termijn van zes jaar.
Na zijn middelbare studies ging Saïd El Khadraoui moderne geschiedenis studeren aan de K.U.Leuven. Hij bleef ook daar zeer actief in de studentenbeweging en werd tijdens de tweede kandidatuur praeses van de Kring van studenten geschiedenis, Historia, alweer een boeiende (en vermoeiende) ervaring. Steeds geïnteresseerd door wat zich elders in de wereld afspeelt volgde hij nog een aanvullende opleiding Internationale Betrekkingen aan de KULeuven en aan het Institut d’Etudes Politiques in Parijs, waar hij vijf maanden verbleef.
In augustus 1998 kon Saïd El Khadraoui aan de slag gaan op het kabinet van vice-eersteminister, Louis Tobback. Daar hield hij zich bezig met de coördinatie van de voorbereiding van de wekelijkse ministerraden en met Europese kwesties. Na het ontslag van Tobback als minister bleef hij op post bij zijn opvolger, Luc Van den Bossche. Na de verkiezingen van juni 1999 heeft hij nog enkele maanden gewerkt voor vice-eersteminister en minister van Begroting, Johan Vande Lanotte. Hij nam als derde opvolger ook deel aan de Europese Verkiezingen, daar kreeg hij maar liefst 16.692 voorkeurkeursstemmen.
Tussendoor lukte het Saïd om te slagen in het loodzware diplomatiek examen zodat hij vanaf oktober 1999 ambtenaar werd op het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Na enkele maanden werd hij, in het kader van zijn opleiding tot diplomaat, naar New York gestuurd om er voor België de mensenrechtenproblematiek op te volgen bij de Verenigde Naties. Saïd El Khadraoui verbleef tot eind december 2000 in New York.
Tijdens zijn verblijf in New York had Louis Tobback hem namelijk gevraagd om “toch zeker nog één keer” op te komen voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2000. Hij werd verkozen met een onverwacht hoog aantal voorkeurstemmen (1306) zodat de druk om schepen te worden wel zeer groot werd. Het was wel moeilijk kiezen tussen een boeiende carrière als diplomaat of schepen worden in Leuven. Na wat nadenken koos hij voor Leuven omdat hij er als jonge schepen belangrijke bevoegdheden kreeg en een unieke kans kreeg om op een zeer concrete manier heel wat initiatieven te nemen.
Saïd werd op 4 januari 2001 Schepen van Cultuur, Onderwijs, Inburgering, Ontwikkelingssamenwerking & Studentenaangelegenheden, … een hele boterham!
Een politieke carrière kun je niet plannen en dat bleek al vlug toen in februari 2003 het Arbitragehof de nieuwe kieswet voor de provincie Brabant schorste. In plaats van één kieskring Vlaams-Brabant werd beslist dat Brussel-Halle-Vilvoorde en Leuven aparte kieskringen moesten blijven. Daarop besliste Frank Vandenbroucke de lijst te gaan trekken in Brussel-Halle-Vilvoorde. En dus moest er iemand gezocht worden voor Leuven. De sp.a -bonzen lieten hun oog vallen op de jonge, beloftevolle Leuvense schepen. Saïd werd meteen gebombardeerd tot lijsttrekker voor de Kamer in het arrondissement Leuven.
Saïd werd op 18 mei 2003 verkozen met 21.015 voorkeursstemmen. Op 5 juni 2003 legde Saïd de eed af als lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Omdat de 2 functies volgens hem niet cumuleerbaar zijn, nam hij op 22 september 2003 ontslag als schepen.
Na amper 4 maanden als kamerlid diende zich voor Saïd alweer een nieuwe uitdaging aan. Na het ontslag van Anissa Temsamani volgde Europarlementslid Kathleen Van Brempt haar op als staatssecretaris van Arbeidsorganisatie en Welzijn op het Werk. Als eerste opvolger voor het Europees Parlement werd Saïd dus op 7 Oktober 2003 Europees parlementslid voor sp.a .
Na 8 maanden als Europees parlementslid gewerkt te hebben, stond Saïd op 13 juni 2004 als derde op de Europese kieslijst . Hij werd verkozen met 60.712 voorkeursstemmen en kan dus zijn werk in het Europees parlement voortzetten.
Saïd is in het Europees Parlement lid van de commissie transport en toerisme. Europa beslist over heel wat zaken als het over transport en toerisme gaat. Het Europees Parlement heeft een belangrijke stem op deze thema’s en is medewetgever. In de parlementaire commissie worden Europese regels vastgelegd over het spoorvervoer, wegvervoer, de binnenwateren, zee- en luchtvervoer. De commissie bepaalt ook mee welke infrastructuurwerken op Europees geld kunnen rekenen. Er worden ook regels vastgelegd over de veiligheid van het vervoer, betrekkingen met internationale vervoersorganisaties, postdiensten en toerisme.
In de commissie internationale handel, waar Saïd plaatsvervangend lid is, worden in de eerste plaats de dossiers rond de handelsrelaties met derde landen en regionale organisaties behandeld, maar ook de betrekkingen met de relevante internationale organisaties zoals de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Doorgaans heeft het Parlement enkel een raadgevende stem wanneer het over internationale handel gaat. Dossiers als textiel, suiker, de Europese Partnerschapsakkoorden en de WTO-onderhandelingen vormen maar een paar van de onderwerpen die in deze commissie aan bod komen.
Saïd zetelt eveneens in de delegatie Armenië – Georgië – Azerbeidzjan (zuidelijke Kaukasus) en hij is plaatsvervanger in de delegatie Verenigde Staten. In deze delegaties onderzoeken de leden de politieke en economische situatie van deze landen. Saïd is ook aangesteld als ondervoorzitter van de intergroup antiracisme en diversiteit. Een intergroep is een informele vergadering waarin parlementsleden van diverse fracties samenkomen om specifieke thema’s die zij belangrijk vinden te bespreken.
Uiteraard verliest hij ondertussen zijn thuisbasis Leuven niet uit het oog. Daar blijft Saïd ook als gemeenteraadslid volop actief.
