Saccolaimus saccolaimus
Van Wikipedia
| Saccolaimus saccolaimus IUCN-status: Veilig[1] |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Saccolaimus saccolaimus (Temminck, 1838) |
Saccolaimus saccolaimus is een vleermuis uit het geslacht Saccolaimus die voorkomt van India en Sri Lanka tot de Filipijnen, Nieuw-Guinea, de Salomonseilanden en Australië.[1] De verspreiding is in veel gevallen onderbroken: in de Filipijnen is de soort alleen op Catanduanes, Mindanao en Negros gevonden, op Nieuw-Guinea is de soort slechts éénmaal gevonden, in de Molukken is de soort alleen op Ternate, Halmahera en de Talaud-eilanden gevonden, en ten oosten van Nieuw-Guinea alleen op New Britain, Bougainville en Guadalcanal. In Australië zijn er twee gescheiden populaties in Noordoost-Queensland en het noorden van het Noordelijk Territorium.[2][3][4][1][5] Deze soort omvat vijf ondersoorten: S. s. affinis Dobson, 1875 (verspreiding niet gepubliceerd, maar typelocatie op Borneo), S. s. crassus Blyth, 1844 (India), S. s. nudicluniatus De Vis, 1905 (Australia en Nieuw-Guinea), S. s. saccolaimus (Temminck, 1838) (India tot Guadalcanal) en S. s. pluto Miller, 1910 (Filipijnen).[1][6]
De bovenkant is roodbruin met wat witte vlekken, de onderkant grijsbruin. Het gezicht en de oren zijn lichtbruin, de vleugels olijfbruin. Een deel van de onderrug is onbehaard. De vorm in het Australische Noordelijk Territorium is groter en donkerder en heeft minder witte vlekken dan de vorm uit Queensland. In Queensland bedraagt de voorarmlengte 72 tot 77 mm, de kop-romplengte 81 tot 96 mm, de oorlengte 16 tot 18 mm en het gewicht 49 tot 55 gram, maar in het Noordelijk Territorium bedraagt de voorarmlengte 77 tot 80 mm, de kop-romplengte 88 tot 96 mm, de oorlengte 22 mm en het gewicht 61 gram.[5] Drie exemplaren uit Guadalcanal hadden een voorarmlengte van 67,0 tot 67,4 mm.[3]
Deze soort roest in boomholtes en vliegt boven de vegetatie; het is een snelle vlieger. Op een harde ondergrond is het een beweeglijk dier, dat zich op zijn vier poten snel kan bewegen.[5]
| {{{afb_links}}} | Soorten van Saccolaimus | {{{afb_rechts}}} |
|---|---|---|
|
Saccolaimus flaviventris - Saccolaimus mixtus - Saccolaimus peli - Saccolaimus saccolaimus |
[bewerk] Literatuur
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Simmons, N.B. 2005. Order Chiroptera. Pp. 312-529 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 0-8018-8221-4
- ↑ http://www.fieldmuseum.org/Philippine_Mammals/Saccolaimus_saccolaimus.htm
- ↑ 3,0 3,1 Flannery, T.F. 1995. Mammals of the South-West Pacific & Moluccan Islands. Chatswood: Reed Books, 464 pp. ISBN 0-7301-0417-6
- ↑ Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. Chatswood: Reed Books, 568 pp. ISBN 0-7301-0411-7
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0-19-550870-X
- ↑ Tate, G.H.H. 1941. Results of the Archbold Expeditions. No. 37. Notes on Oriental Taphozous and allies. American Museum Novitates 1141:1-5.
