Schuurkerk
Van Wikipedia
Een Schuurkerk is een schuilkerk die is gevestigd in een gebouw dat er van buiten als een schuur uitziet. De benaming wordt vooral gebruikt voor de situatie in de huidige provincies Noord-Brabant en Limburg, die in 1648 definitief bij de Republiek der Verenigde Nederlanden werden gevoegd. De katholieke godsdienst was tot 1672 min of meer verboden. De kerken werden geconfisqueerd door de protestanten, en de kloosters werden opgeheven. Deze situatie verbeterde tijdens en na de Franse overheersing (1672-1678). Sindsdien werd de beoefening van de katholieke eredienst in schuurkerken toegestaan. Aangezien de hervormde gemeenten klein bleven waren zij vaak niet in staat de hun toegevallen kerkgebouwen naar behoren te onderhouden. Dit was de reden dat, toen de katholieken deze gebouwen in 1798 terug konden krijgen, zij soms toch de voorkeur aan hun schuurkerk gaven.
In latere jaren, vooral gedurende de tweede helft van de negentiende eeuw, zijn vele nieuwe katholieke kerken gebouwd, meestal in neogotische stijl. Dit werd mede door de sterke bevolkingsgroei gestimuleerd. De schuurkerken werden afgebroken en er is er helaas geen enkele behouden gebleven.
